هنر تحلیل بازار

تاریخ حزب توده در خاطرات سیاسی

شماره هفدهم فصلنامه «خاطرات سیاسی» با تیتر «شاهراه یا کژراهه» به بازخوانی کارنامه حزب توده ایران پرداخته است.

شماره هفدهم فصلنامه «خاطرات سیاسی» با تیتر «شاهراه یا کژراهه» به بازخوانی کارنامه حزب توده ایران پرداخته است.

این فصلنامه که با سردبیری «حسن اکبری‌بیرق» منتشر می‌شود، این بار به کارنامه حزب توده در ایران از طلوع تا افول پرداخته و موضوعاتی همچون غوغای امتیاز نفت شمال، سازمان جوانان حزب توده و جذب روشنفکران و بررسی موانع تحزب و نقش حزب توده در تاریخ کنشگری سیاسی در ایران معاصر را مورد ارزیابی قرار داده و سعی کرده در مقاله‌ای به تحلیل این پرسش بپردازد که توده‌ای‌ها در ایران چه کردند؟ کارنامه شاعران و نویسندگان و کتاب‌شناسی حزب توده از دیگر بخش‌های این نشریه است. همچنین در این فصلنامه در یک مقاله به تحلیل دغدغه برخی از سیاست‌مداران ایران درباره لزوم شکل‌گیری گفت‌وگوی ملی پرداخته و آن را طرحی شتابزده از یک دغدغه

فرهنگی- تاریخی در ایران دانسته است. در بخشی از سرمقاله با عنوان «عقلانیت حلقه گمشده مدیریت» به شرایط توسعه در ایران نیز اشاره شده است. این فصلنامه که عنوان شده نشریه‌ای است تحلیلی، آموزشی و اطلاع‌رسانی همچنین در مقالاتی به یاد و خاطره برخی از شخصیت‌های فرهنگی و سیاسی نظیر احمد ساعی و گورباچف پرداخته است.

تحلیل بازار حراج تهران

دوازدهمین دوره از حراج تهران جمعه شب برگزار شد. در این دوره از حراج تهران ۱۱۸ اثر از هنرمندان معاصر ایرانی در برابر وسوسه خریداران آثار هنری قرار گرفت و در نهایت پرونده این دوره از حراج با فروش ۳۱ میلیارد و ۷۱۷ میلیارد تومان بسته شد. حراج تهران که هشتمین سال عمر خود را آغاز کرده است، در سال‌های نخست برگزاری با استقبال قابل توجه هنرمندان، کارشناسان و رسانه‌ها مواجه بود؛ اما هرچه به سال‌های اخیر نزدیک‌تر شدیم حجم انتقادها از شیوه برگزاری این رویداد بیشتر شد و برخی از هنرمندان در اصالت آثار تردید داشتند و برخی نیز در مناسبات مالی آن ابهام‌هایی را مطرح می‌کردند. این انتقادها در دوره‌های اخیر حراج تهران اثر گذاشت و چه در روند قیمت‌گذاری آثار و چه در فروش برخی آثار پرحاشیه خود را نمایان ساخت.

دوازدهمین دوره از حراج تهران جمعه شب برگزار شد. در این دوره از حراج تهران ۱۱۸ اثر از هنرمندان معاصر ایرانی در برابر وسوسه خریداران آثار هنری قرار گرفت و در نهایت پرونده این دوره از حراج با فروش ۳۱ میلیارد و ۷۱۷ میلیارد تومان بسته شد. حراج تهران که هشتمین سال عمر خود را آغاز کرده است، در سال‌های نخست برگزاری با استقبال قابل توجه هنرمندان، کارشناسان و رسانه‌ها مواجه بود؛ اما هرچه به سال‌های اخیر نزدیک‌تر شدیم حجم انتقادها از شیوه برگزاری این رویداد بیشتر شد و برخی از هنرمندان در اصالت آثار تردید داشتند و برخی نیز در مناسبات مالی آن ابهام‌هایی را مطرح می‌کردند. این انتقادها در دوره‌های اخیر حراج تهران اثر گذاشت و چه در روند قیمت‌گذاری آثار و چه در فروش برخی آثار پرحاشیه خود را نمایان ساخت.

دی‌ماه دو سال پیش پس از انتشار خبرهایی درباره اصالت نداشتن برخی از آثار عرضه شده در حراجی تهران و همچنین انتشار حاشیه‌هایی درباره چاپی بودن برخی از آثار که ادعا شده بود کار دست است، اتفاق مهمی در حراج تهران روی داد. تابلویی از علی شیرازی که در متن این حاشیه‌ها بود به فروش نرفت و این اتفاق انعکاس قابل توجهی در رسانه‌ها نیز داشت. حراج تهران که از سال ۹۵ هر سال در دو نوبت و معمولا با ارائه آثار کلاسیک و مدرن در خردادماه و ارائه آثار هنری معاصر در دی‌ماه برگزار می‌شود از دوره هشتم به شکل عینی‌تر و واضح‌تری تحت‌تاثیر انتقادهای مداوم و شدید برخی از کارشناسان و هنرمندان برگزار شده است. از همین دوره تا کنون همواره سایه حاشیه‌ها بر این بازار سنگینی و بازتاب‌های رسانه‌ای آن را دستخوش حواشی بسیاری می‌کند. به‌نظر می‌رسد این انتقادها در قیمت‌گذاری آثار نیز موثر بوده‌اند. در حالی که در سال‌های ابتدایی این حراج روند رو به رشد قیمت آثار هنری به شکل چشمگیری ادامه داشت در دوره‌های اخیر گویی، ترمز افزایش قیمت آثار کشیده شده است.

برای مثال در پنجمین دوره از حراج تهران که آثار مدرن و کلاسیک عرضه می‌شد، قیمت پیشنهادی آثار عرضه‌شده به‌صورت میانگین ۵/ ۲۱۳ میلیون تومان بود. این قیمت در دوره بعدی حراج آثار مدرن و کلاسیک به ۳۶۸ میلیون تومان رسید. یعنی میانگین قیمت پیشنهادی آثار عرضه شده بیش از ۷۰ درصد افزایش پیدا کرده بود. نکته دیگر آن است که در پنجمین دوره حراج میانگین قیمت فروش آثار چیزی در حدود ۳۱۶ میلیون تومان بود. یعنی بیش از ۱۰۰ میلیون بیشتر از پیش‌بینی کارشناسان. شاید به همین دلیل بود که در دوره بعدی یعنی دوره هفتم که آثار مدرن و کلاسیک عرضه شدند میانگین قیمت پیشنهادی به یکباره افزایش یافت و از ۲۱۳ میلیون تومان به ۳۶۸ میلیون تومان رسید.اگرچه منحصربه‌فرد بودن آثار هنری در هردوره در امکان مقایسه دقیق قیمت‌ها‌ خلل ایجاد می‌کند، اما واقعیت آن است که ارزش مجموع آثار ارائه‌شده در دوره‌های مختلف یک حراجی می‌تواند شاخصی برای بررسی معادلات و مناسبات اقتصادی آن باشد.بر همین اساس می‌توان شیوه قیمت‌گذاری آثار را بررسی کرد. سال گذشته در دی‌ماه و در حراج آثار معاصر ایرانی میانگین قیمت کارشناسان ۲۶۱ میلیون تومان بود و امسال به ۲۵۲ میلیون تومان کاهش یافت. اما میانگین قیمت فروش در سال گذشته ۳۰۱ میلیون تومان بود و امسال ۲۶۸ میلیون تومان. این موضوع نشان می‌دهد تفاوت میان دوره‌های مختلف این حراج به لحاظ قیمت پیشنهاد و قیمت فروش روندی نزولی پیدا کرده است.اگرچه بحث درباره دلایل این اتفاق می‌تواند بحثی طولانی و پر از اما و اگر باشد، اما نمی‌توان تاثیر انتقادها و حاشیه‌های مداوم این حراج را نادیده گرفت. باری در شرایط اقتصادی چند سال اخیر کشور انتظار هم می‌رفت که بازار آثار هنری که با اتهام‌ها و حواشی بسیاری مواجه است، نتواند در مقایسه با سال‌های گذشته رونق چشمگیری داشته باشد.

رکوردهای دوره دوازدهم

این دوره از حراج تهران شاهد حضور چهره‌های جدیدی در بازار هنر بود. در این حراج بیشترین تعداد آثار متعلق به حسین زنده‌رودی بود که با ۴ اثر در این رویداد حضور داشت. در دوازدهمین حراج تهران ۷ اثر به رقمی بالای یک میلیارد تومان دست یافتند. گران‌ترین اثر این دوره از حراج اثر حسین زنده‌رودی با عنوان «قوس آبی نیلگون» بود که ۳ میلیارد و ۲۰۰ میلیون تومان فروخته شد. در رتبه بعدی تابلوی «طبیعت بی‌جان» منوچهر یکتایی قرار گرفت که یک میلیارد و ۹۰۰ میلیون تومان چکش خورد و پس از آن تابلوی فرهاد مشیری با عنوان «خوابم یا بیدارم» با قیمت یک میلیارد و ۶۰۰ میلیون تومان درجایگاه سوم قرار گرفت. در رتبه چهارم مجسمه‌ای از ژازه تباتبایی و «توپ آیینه‌ای» اثر منیر‌ فرمانفرماییان قرار دارند که هر دو به قیمت یک میلیارد و ۱۰۰ میلیون تومان چکش خوردند. اثر فرامرز پیلارام و مجسمه پرویز تناولی از مجموعه هیچ روی صندلی نیز هر دو به قیمت یک میلیارد تومان فروخته شدند.

آثار چند صد میلیونی

اثری از آیدین آغداشلو با عنوان «تابستان، زمستان از مجموعه مغربی‌ها»، مجسمه‌ای از امیرمسعود اخوان‌جم با عنوان «دگردیسی» و تابلویی از شهریار احمدی با عنوان «وجد براق از مجموعه معراج» هر کدام ۸۵۰ میلیون تومان چکش خوردند. اثر منصور قندریز ۸۰۰ میلیون تومان فروخته شد و اثر پویا آریانپور با عنوان «زنده آگاه» ۷۵۰ میلیون تومان چکش خورد. تابلوی رضا درخشانی با عنوان «هجرت اناری» و اثر مارکو گریگوریان با عنوان «چهار فصل» هر کدام ۷۰۰ میلیون تومان فروخته شدند. تابلوی نصرالله افجه‌ای ۶۵۰ میلیون تومان و اثر بهروز دارش ۵۰۰ میلیون تومان چکش خورد. اثری از واحد خاکدان با عنوان «محراب» و تابلویی از پرویز کلانتری ۴۶۰ میلیون تومان، تابلویی از فریده لاشایی و بهمن دادخواه ۴۴۰ میلیون تومان، اثر رکنی حائری‌زاده، تابلویی از حسین زنده‌رودی، عکسی از عباس کیارستمی از مجموعه سفیدبرفی و اثری از صادق تبریزی با نام «دلداده» هر کدام ۴۲۰ میلیون تومان چکش خوردند. اثری از پروانه اعتمادی ۴۰۰ میلیون تومان، اثر قاسم حاجی‌زاده و مجسمه محمدحسین عماد از مجموعه «تهی فعال» ۳۴۰ میلیون تومان فروخته شدند. مجسمه‌ای از ژازه تباتبایی، اثر محمود زنده‌رودی و عکسی از عباس کیارستمی هر کدام ۳۰۰ میلیون تومان فروخته شدند. تابلوی حسن روح‌الامین از مجموعه «عصیان» ۲۸۰ میلیون تومان، اثری از مهرداد محب‌علی با عنوان «ما می‌رقصیدیم ۷» ۲۸۰ میلیون تومان، اثر منصور قندریز با عنوان «طبیعت‌بی‌جان با کله گوسفند» ۲۸۰ میلیون تومان، اثر بیژن بصیری از مجموعه «تبخیر» ۲۸۰ میلیون تومان و اثر دیگری از حسین زنده‌رودی ۲۸۰ میلیون تومان چکش خوردند. تابلویی از الهام فلاحی با عنوان «جنگ رخش و همای» ۲۴۰ میلیون تومان، تابلوی پرویز کلانتری از مجموعه سقاخانه ۲۴۰ میلیون تومان و تابلویی از ناصر اویسی با نام «سواران را چه شد؟» ۲۲۰ میلیون تومان به فروش رسیدند. تابلویی از نصرت‌الله مسلمیان ۲۲۰ میلیون تومان، اثری از منوچهر نیازی ۲۰۰ میلیون تومان و تابلوی «پرتره مصدق» اثر پروانه اعتمادی ۲۰۰ میلیون تومان چکش خوردند. باقی آثار نیز با رقم‌های کمتر از ۲۰۰ میلیون تومان فروش رفتند.

پیشنهاد حمایت از بازار سرمایه برای هدایت نقدینگی سرگردان

بازار سرمایه در دو روز پایانی هفته گذشته و با واکنش مثبت به محدوده ی تکنیکالی خود، رشد اندکی را تجربه کرد که سبب شد برخی از فعالان این بازار، تصور کنند که پایان اصلاح فرسایشی بازار نزدیک است.

به گزارش پرسون، بازار سرمایه در دو روز پایانی هفته گذشته و با واکنش مثبت به محدوده ی تکنیکالی خود، رشد اندکی را تجربه کرد که سبب شد برخی از فعالان این بازار، تصور کنند که پایان اصلاح بازار نزدیک است. اما امروز (شنبه) شاخص کل ریزش 10 هزار واحدی را تجربه کرد.

به اعتقاد خیلی از کارشناسان بازار سرمایه در اعداد و ارقام ارزشمند است اما ارزش معاملات نشان دهنده عدم رغبت خریداران به خرید سهام حتی در این قیمت‌ها هستند. نکته‌ای که شاید بیشتر سبب غافلگیری کارشناسان بازار سرمایه شد، عدم تغییر مسیر بازار سرمایه علیرغم کوتاه آمدن بانک مرکزی از سیاست‌های انقباضی خود بود که باز هم دردی از بازار سرمایه دوا نکرد و عملا کمکی به این بازار نشد.

عدم افزایش نرخ بهره بین بانکی کمکی به بورس نکرد

در ادبیات اقتصادی چند سال اخیر کشور که شاید تعداد افراد فعال در بازارهای مالی به ویژه بازار سرمایه رشد چشمگیری کرده است، سوژه پرحاشیه و پرحرف و حدیثی تحت عنوان نرخ بهره بین بانکی، شکل گرفته است.

شاید کمتر فعال بورسی این روزها اخبار نرخ بهره بین بانکی را دنبال نکند، گرچه به اعتقاد اکثر کارشناسان نمی‌توان به صراحت گفت که نرخ بهره بین بانکی به طور مستقیم روی بازار سرمایه اثرگذار است و تغییرات جزئی و هفته‌ای آن تاثیر خاصی روی بازار می‌گذارد، اما هم زمانی ریزش بازار سرمایه در سال‌های اخیر و تقارن آن با رشد نرخ بهره بین بانکی بطوریکه وقتی بازار در روزهای روبه‌رشد خود در سال‌های قبل بود این نرخ حدود 10 درصد و امروز که بازار پس نزول در شرایط رکودی فرو رفته بالای 20 درصد است، چشم و گوش فعالان و سرمایه‌گذاران بورس را به کوچکترین تغییرات نرخ بهره بین بانکی حساس کرده است بطوریکه با کوچکترین تغییری که در این نرخ چه در جهت افزایش و چه در جهت کاهش رخ می‌دهد، واکنش نشان می‌دهند.

در همین راستا می‌توان گفت مهمترین اقدام ریاست سازمان بورس، پیگیری‌های وی برای کاهش نرخ سود بین بانکی در تیر و مرداد امسال باشد، بعد از شروع یک روند صعودی از فروردین ماه امسال و رشد شاخص کل تا محدوده 1.6 میلیون واحدی روند نزولی 4 ماهه شاخص کل آغاز شده و هم‌اکنون (هفته اول مهر ماه) شاخص کل در محدوده 1.330 هزار واحدی قرار گرفته است.

این در حالیست که بانک مرکزی تحت فشارهای وزارت اقتصاد سیاست انقباضی خود را کاهش داده و رشد پایه پولی در مردادماه به بالای 30 درصد افزایش یافته است.

لازم به ذکر است در حدود 12 ماه منتهی به تیر ماه امسال، تحت تاثیر اقدامات کنترلی بانک مرکزی و سازمان برنامه و بودجه، رشد پایه پولی از حدود 42 درصد به محدوده 24 درصد کاهش یافته بود.

براین اساس بانک مرکزی حدود 17 هزار میلیارد تومان منابع نقد برای بازخرید اوراق در بازار بین بانکی تزریق کرد و در پی این اقدام هرچند نرخ سود بین بانکی در محدود 20 درصد تثبیت شد اما به یک باره پایه پولی و نقدینگی در مردادماه برخلاف ماه‌های گذشته وارد یک مدار صعودی شدند و تمام اقداماتی که بانک مرکزی برای کنترل نقدینگی به کار بسته بود، با چالش روبرو شد.

با همه این اوصاف روند نزولی شاخص کل و سهام شرکت‌های بزرگ تغییر خاصی نکرد و متاسفانه خط حمایتی 1.4 واحد نیز در اواسط شهریور ماه از دست رفت. این موضوع به لحاظ روانی فعالان بازار سهام را با ابهامات بسیار پیچیده روبرو کرد.

هدایت نقدینگی به بازار سرمایه سپر تورم‌های احتمالی

با توجه به تغییر و تحولاتی که در سطح جهانی در حال وقوع است و ابهاماتی که روز به روز بیشتر می‌شود و همچنین اخباری که از عدم توافق در مذاکرات برجامی به گوش می‌رسد، به نظر می‌رسد که سیاستگذاران اقتصادی کشور و همچنین سکانداران بازار سرمایه فکر جدی در راستای احیای این بازار کنند.

اگر بازار سرمایه مجددا رونق بگیرد و بتواند نقدینگی را جذب خود کند احتمالا با توجه به ریزش و رکودی که نسبت به سایر بازارها در این مدت تجربه کرده، این توانایی را داشته باشد که همچون سپری مقابل تورم ایستادگی کند و جذابیت‌های بازار ارز و مسکن و سایر بازارهای مالی را تا حدودی کم کند.

تنظیم بازار کهگیلویه و بویراحمد در کدام اقلام غذایی و خوراکی هنر تحلیل بازار اتفاق افتاد؟

کبنا ؛به گفته رئیس سازمان جهاد کشاورزی استان برخی اقلام در بازار استانی با کاهش قیمت روبرو است.
به گزارش کبنا، تا هفته گذشته قیمت اقلامی مثل برنج محلی در بازار یاسوج کیلویی 75 و 57 هزار تومان و برنج پاکستانی کیلویی 30 هزار تومان بوده است.
اما معتمدی نژاد با اشاره به ثبات و کاهش قیمت برخی کالا‌های اساسی در بازار گفت: قیمت برنج تولید داخل کشور و استان ۲۰ درصد کاهش یافت.
وی گفت: پیش از این قیمت هر لیتر روغن ۶۳ هزار تومان به فروش می‌رسید که در روز‌های اخیر این مبلغ به ۵۱ تا ۵۳ هزار تومان کاهش یافته است.
معتمدی نژاد با اشاره به اینکه ادامه روند کاهشی قیمت اقلام اساسی به عرضه و تقاضا مربوط است ادامه داد: علت کاهش ۲۰ درصدی قیمت شکر توزیع به موقع این کالا و اجرای طرح تنظیم بازار بوده است.
با این حال، هر چند که مرغ منجمد در برخی هنر تحلیل بازار از فروشگاه ها توزیع شد ولی قیمت مرغ در استان روند کاهشی نداشته است، هفته گذشته مرغ کیلویی 70 هزار تومان و این هفته کیلویی 69 هزار تومان به فروش می رسد.
در بازار میوه و تره بار نیز قیمت ها سر به فلک کشیده اند. بخصوص در یاسوج، مرکز استان، قیمت میوه بسیار گران است. این تابستان هم گذشت و قیمت های نجومی میوه های تابستانی، کاهش پیدا نکرد، در حالی که مسئولان این قول را داده بودند که بازار میوه تنظیم می شود، اما در عمل این اتفاق نیفتاد و به نظر می آید جهاد کشاورزی عزم کار و تلاش در این حوزه را ندارد.

پروسه حذف فغانی از 2 سال پیش آغاز شد/ هنر مدیریت استفاده از پتانسیل او بود نه اینکه نامش را حذف کنند

کارشناس داوری کشورمان معتقد است می‌توانستیم از پتانسیل فغانی در عرصه جانشین‌پروری و انتقال تجربه استفاده کنیم.

حیدر سلیمانی در گفت‌وگو با خبرنگار گروه ورزشی خبرگزاری آنا، درباره حذف فغانی از لیست داوران بین‌المللی گفت: فغانی با توجه به شرایط سنی که داشت خود به خود بعد از جام جهانی کنار می‌رفت، اما اینکه در آستانه جام جهانی، یک داور مطرح ایران را حذف کنند، به این معنی است که نمی‌خواهند از ظرفیت او در داوری استفاده کنند. کمیته داوران در توجیه حذف فغانی مسائل را مطرح کرده که اینطور برداشت می‌شود که گویا او فقط به درد استرالیا می‌خورد و دیگر برای ایران کارایی ندارد. در حالی که هنر مدیریت این بود که از فغانی برای بحث جانشین پروری استفاده می‌کردند.

کنار گذاشتن فغانی با این شکل کار درستی نبود

وی اظهار کرد: فغانی در عرصه بین‌الملل نفوذ دارد. فدراسیون فوتبال ایران می‌توانست با توجه به هنر تحلیل بازار نفوذ او، یک لیست جدید از داوران بین‌المللی داشته باشد، به این شکل کنار گذاشتن او کار درستی نبود.فدراسیون به راحتی می‌توانست از توانمندی‌های این داور استفاده کند و حالا با حذف او تا ۱۰ یا ۱۵ سال آینده داوری در جام جهانی نخواهیم داشت، به این خاطر که داورانی که داریم در حد و اندازه او نیستند.

پروسه حذف فغانی از دو سال پیش شروع شد

وی گفت: پروسه حذف فغانی از دو سال پیش آغاز شده بود و آن زمان وقتی او را حذف کردند جامعه داوری نسبت به آن واکنش نشان دادند و مخالفت خود را اعلام کردند. به همین خاطر تصمیم گرفتند دوباره او را به لیست برگردانند. اگر آن زمان فغانی را حذف می کردند ما حتی در جام جهانی هم داور نداشتیم. حالا جای شکر دارد که حداقل یک کوبل داوری در جام جهانی داریم و آگر آن زمان فغانی را حذف می‌کردند همین را هم نداشتیم.

می‌توانستیم از پتانسیل فغانی برای جانشین‌پروری استفاده کنیم

کارشناس داوری کشورمان اظهار کرد: همانطور که گفتم ما می‌توانستیم از پتانسیل فغانی برای بحث جانشین پروری به خوبی استفاده کنیم، اما الان با حذف او و دلخوری که دارد این مسیر هم میسر نخواهد شد و قطعاً دیر یا زود در عرصه بین‌المللی در بحث داوری دچار مشکل می‌شویم. در گذشته هنر تحلیل بازار هم زمانی که فنایی در جام جهانی ۹۴ قضاوت کرد و پس از آن کنار رفت، کامرانی‌فر و فغانی به جای او آمدند اما زمان زیادی طول کشید. حالا هم همان اتفاقات رخ خواهد داد. در حالی که در کشورهای دیگر در بحث داوری به صورت سیستماتیک و جانشین پروری کار می‌کنند به این صورت که مدام از داوران مطرح برای آموزش دعوت می‌کنند یا داوران خود را به کشورهای مختلف اعزام می‌کنند.

داوران جوان هم دچار بی‌انگیزگی می‌شوند

حیدری ادامه داد: کشور ژاپن از سال ۱۹۸۶ زمانی که آرژانتین قهرمان جام جهانی شد تا به الان در بحث داوری به صورت سیستماتیک کار می‌کند و به همین خاطر است که ما الان داوران زیادی از این کشور را در عرصه‌های بین‌المللی می‌بینیم. در واقع آنها از پتانسیل و ظرفیت داوران خود استفاده می‌کنند. در حالی که فغانی در کشور استرالیا حضور دارد و ما می‌توانستیم با اعزام داوران به استرالیا و قضاوت آنها در لیگ این کشور، تجربه داوران خود را بالا ببریم. در کشورهایی مثل ژاپن و کره‌جنوبی بحث انتقال تجربه از داوران مطرح به درستی انجام می‌شود، اما در ایران سرمایه‌سوزی می‌کنیم و از پتانسیل داوران خود استفاده نمی‌کنیم. همین موضوع باعث بی‌انگیزگی داوران جوان هم می‌شود. به عنوان مثال وقتی که دو سال پیش فغانی به لیست اضافه شد یک داور به نام عرب براقی حذف شد. در حالی که Afc او را از سن ۲۰ سالگی زیر نظر داشت اما تصمیمات اشتباه و حذف او، این داور را دچار بی‌انگیزگی کرد.