بهبود فضای کسب و کار در قم با برگزاری همایش فرصت‌های سرمایه گذاری
قم نیوز: استاندار قم گفت: برگزاری همایش فرصت‌های سرمایه گذاری می‌تواند که به بهبود فضای کسب و کار در استان قم منجر شود و بهبود فضای کسب و کار مورد تاکید رهبر معظم انقلاب است.
به گزارش قم نیوز بهرام سرمست ظهر امروز در جلسه ستاد فرماندهی اقتصاد مقاومتی استان قم در سالن جلسات امام جواد(ع) استانداری با اشاره به برگزاری همایش فرصت‌های سرمایه گذاری و رونق تولید استان قم اظهار کرد: این همایش در راستای فرمایشات مقام معظم رهبری در خصوص رونق تولید در سال جاری در استان برگزار می‌شود.
وی ادامه داد: برگزاری همایش فرصت‌های سرمایه گذاری می‌تواند به بهبود فضای کسب و کار در استان قم منجر شود و بهبود فضای کسب و کار مورد تاکید رهبر معظم انقلاب است که ایشان در سالگرد ارتحال امام راحل به این مساله تاکید کردند.
استاندار قم افزود: مدیران استان باید در برخورد با سرمایه گذاران به جای تنگ نظری به دنبال تسهیل فعالیت آن‌ها باشند.
سرمست توسعه بازار تولیدات استان را ضروری دانست و تصریح کرد: سازمان صنعت، معدن و تجارت استان باید با همکاری بقیه تشکل‌ها بخش تجاری خود را فعال تر کند، ظرفیت‌های زیادی برای توسعه بازار تولیدات استان قم وجود دارد.
وی ادامه داد: نباید شاهد موازی کاری در فعالیت دستگاه‌های استان قم باشیم و باید برای هم افزایی بین دستگاه‌های استان تلاش کنیم.
استاندار قم افزود: باید برای عملیاتی شدن برنامه‌های اقتصاد مقاومتی در استان کوشش کنیم، معاونان استانداری باید نظارت‌های لازم را روی این برنامه‌ها داشته باشند و به صورت فصلی از پیشرفت برنامه‌ها گزارش بدهند، بازدید میدانی هم در این خصوص ضرورت دارد، البته برنامه‌های اقتصاد مقاومتی نافی وظایف ذاتی دستگاه‌های اجرایی نیست.
وی خاطرنشان کرد: باید فرهنگ سازی در زمینه استفاده از انرژی برق خورشیدی از خود ادارات استان قم شروع شود تا شاهد نهادینه شدن این مساله در استان باشیم.
4 روش برای سرمایه گذاری بر بهبود فردی
مهم ترین کاری که برای ارتقای ارزش خود، بهبود نتایج و افزایش اهمیت خود برای رسیدن به بهبود محیط سرمایه‌گذاری موفقیت در زندگی و کسب و کارتان انجام می دهید، این است که در مهم ترین کارهایتان بهتر و بهتر شوید. بهبود فردی باید بخشی مداوم و همیشگی از کارهای روزانه باشد.
این بهبود محیط سرمایه‌گذاری یک اقدام کلیدی در مدیریت زمان است که می تواند شما را در مسیر رشد قرار دهد. در برنامه خود زمانی را به ادامه رشد و پیشرفت اختصاص دهید. قانون اصلی بهبود فردی این است که با دانش و مهارت فعلی نمی توانید از جایگاه فعلی خود فراتر بروید و به موفقیت در زندگی برسید.
برای فراتر رفتن و پیشرفت در زندگی و شغلتان، باید دانش بیشتری کسب کنید. همچنین باید بیشتر بیاموزید تا بیشتر به دست آورید. دوستان عزیز سایت پرورش افکار برای آشنایی بیشتر با راه های سرمایه گذاری بر بهبود فردی در ادامه با ما همراه باشید.
1 – پیشرفت مداوم و بی پایان
هر روز برای بهبود و پیشرفت خودتان و رسیدن به موفقیت در زندگی تلاش کنید. اگر عادت کنید برای بهبود توانایی کاری خود روزی یک ساعت مطالعه نمایید، مطمئنا در عرض پنج سال جزو یک درصد افراد برتر جامعه قرار می گیرید.
زمانی که در اتومبیل خود هستید، بهترین زمان است که به برنامه های آموزشی و کتاب های صوتی گوش کنید. امروزه بهترین اطلاعات و ایده هایی که تاکنون به زبان انگلیسی یا هر زبان دیگری جمع آوری شده اند، روی سی دی های صوتی در دسترس هستند یا می توان آن ها را روی موبایل یا تبلت دانلود کرد.
جالب است بدانید که یک کارمند سالانه به طور متوسط حدود 500 تا 1000 ساعت را هنگام رفت و آمد به سر کار در اتومبیل می گذراند. این هفته های 12 یا 24 ساعته معادل یک یا دو ترم دانشگاهی هستند. یعنی می توانید مزایای حضور تمام وقت در دانشگاه را تنها با تبدیل زمان رانندگی به زمان یادگیری به دست آورید. اگر هنگام رانندگی به برنامه های صوتی گوش نمی دهید، یعنی خودتان را از بهترین فرصت های یادگیری در دنیای امروز که موجب رسیدن به موفقیت در زندگی و کارتان می شود، محروم کرده اید.
2 – در همایش های تخصصی شرکت کنید
سعی کنید حداقل چهار بار در طول سال در همایش ها و کارگاه هایی که توسط متخصصان حوزه کاری تان برگزار می شود، شرکت کنید. در پیدا کردن همایش ها پشتکار داشته باشید. برای یادگیری مطالب از بهترین افراد، آمادگی مسافرت با مسافت های طولانی را داشته باشید.
یکی از کلیدهای موفقیت در زندگی و کسب و کار این است که در همایش هایی شرکت کنید که توسط افرادی با تجربه عملی برگزار می شود که قبلا در حوزه کاری خود به موفقیت دست پیدا کرده اند. از شرکت در سخنرانی ها و همایش هایی که توسط استادان دانشگاه برگزار می شود و نوشته هایشان واقعی و عملی نیست، اجتناب کنید.
به این خاطر که آن ها به ندرت تجربه عملی داشته اند و آنچه آموزش می دهند از نظر علمی صحیح و از منظر علمی بیهوده است. به هیچ وجه شما نمی توانید از ایده های آن ها برای کسب نتایج بهتر در کار استفاده کنید.
3 – محیط کار خود را منظم کنید
یکی از بهترین ابزارهای مدیریت زمان این است که پشت میزی تمیز و در محیطی منظم کار کنید. دقیقا مانند آشپزی که قبل و بعد از آشپزی آشپزخانه را کاملا تمیز و مرتب می کند، شما هم باید محیط کار خود را قبل و بعد از کار کاملا منظم کنید. بنا به گفته یکی از موفق ترین افراد تاریخ معاصر، کلید موفقیت در زندگی «کار کردن پشت یک میز تمیز است».
پیتر دراکر معتقد است که افراد موفق همیشه میز تمیزی دارند. آن ها همه چیز غیر از موردی که در آن لحظه مشغول کار روی آن هستند را برمی دارند و کنار می گذارند. به همین دلیل می توانند با شفافیت بیشتری تمرکز کرده و کارهای بیشتر و با کیفیت تری را در زمان کوتاه تری انجام دهند.
سعی کنید که همه اسناد خود را در پوشه های مناسب فیزیکی و آنلاین قرار دهید و فقط به کار فعلی تان بپردازید. سعی کنید فقط یک مورد را پیش روی خود بگذارید. متخصصان برتر در هر حوزه ای همیشه محیط کاری تمیز و بسیار منظمی دارند.
بنابراین برای رسیدن به موفقیت در زندگی منظم شوید و منظم بمانید. اطمینان پیدا کنید که تجهیزات و مواد لازم در دفترتان به اندازه کافی و در دسترس است. متوجه می شوید که هیچ چیزی بیشتر از شروع کار، موتق کردن آن و شروع مجدد به دلیل کمبود تدارکات و تجهیزات مناسب به کارایی و اثربخشی صدمه نمی زند.
4 – نظم و انضباط باعث بهره وری است
بسیاری از افراد باور دارند که در محیط کاری شلوغ و پشت میزی به هم ریخته، کارایی بیشتری دارند. با این حال همه مطالعات در مورد این افراد نشان می دهد که وقتی آن ها مجبور می شوند که محیط کارشان را تمیز کرده و فقط یک کار را پیش روی خود قرار دهند، تقریبا یک شبه بهره وری شان دو یا سه برابر می شود.
محققان متوجه شده اند، افرادی که پشت میزهای به هم ریخته کار می کنند، مقدار زیادی از زمان روز کاری خود را صرف جستجوی موارد مورد نیاز در شلوغی اطرافشان می کنند. از نظر روانشناسی، ظاهر یک میز یا دفتر به هم ریخته بازخورد ناخودآگاهی ایجاد می کند که احساس بی نظم بودن را در شما تقویت می کند. این موضوع می تواند به حواس پرتی دائمی منجر شود، زیرا چشمان و توجه شما از موردی به مورد دیگر می رود و دوباره به مورد قبلی باز می گردد.
رئیس اجرائیه در کمیته اجرایی پرایسک: بهبود محیط سرمایه‌گذاری نیازمند همآهنگی و مشارکت همه نهادهاست
داکتر عبدالله عبدالله، رئیس اجرائیه حکومت افغانستان دیروز در نشست کمیته اجرایی اولویت‌های بخش خصوصی (پرایسک) طرح تشکیل گروپ‌های کاری این کمیته راتصویب کرد.
این طرح بر مبنای سند برنامه‌های دارای اولویت ملی برای انکشاف افغانستان از سوی سکرتریت کمیته اجرایی پرایسک در همآهنگی با بانک جهانی، نهادهای بین‌المللی و ادارات ذیربط دولتی تدوین شده است.
هدف از تدوین این طرح بهبود محیط سرمایه‌گذاری دسته‌بندی اولویت‌ها، افزایش شاخصه‌های کسب و کار و نظارت از تطبیق برنامه‌های دارای اولویت می‌باشد.
در این طرح پیشنهادی تمام نهادها و ادارات دولتی به پنج گروپ کاری تقسیم شده است که برای ایجاد محیط مساعد سرمایه‌گذاری، افزایش دسترسی تشبثات به منابع کلیدی، رشد سرمایه‌گذاری و تسهیلات تجارت و ترانزیت باهم کار مشترک می‌نمایند.
هر گروپ دارای ده عضو دایمی است که متشکل از نهادهای داخلی و خارجی می‌باشد.
رئیس اجرائیه کشور گفت که بهبود محیط سرمایه‌گذاری نیازمند همآهنگی و مشارکت میان نهادهای داخلی و همکاران بین المللی
است.
داکتر عبدالله عبدالله به وزارت اقتصاد هدایت داد که از جریان کار گروپ‌های کاری و روند پیشرفت کارها نظارت نماید تا اینکه در چند ماه بعدی به یک دستآورد برسیم.
مصطفی مستور وزیر اقتصاد کشور گفت که فعالیت‌های گروپ‌های کاری را با جدیت تعقیب می‌کند.
شبهام چودری رئیس بانک جهانی در افغانستان ضمن استقبال از طرح تشکیل گروپ‌های کاری کمیته اجرایی پرایسک گفت که باید این گروپ‌ها بیشتر بر اولویت‌ها و برنامه‌های عملی تمرکز داشته باشند.
چودری خواستار مشخص شدن لایحه وظایف اعضای گروپ‌های کاری گردید.
رئیس اجرائیه کشور پس از ارزیابی نظریات و دیدگاه‌های اعضای کمیته گفت که اعضای گروپ‌های کاری مکلف‌اند که وظایف‌شان را به صورت جدی پیش‌ببرند و در جلسه بعدی با دستآورد بیایند.
سرمایه‌گذاری در انرژیهای تجدیدپذیر و تاثیر آن در بهبود محیط زیست و اقتصاد
سرمایه‌گذاری گسترده برای استفاده از انرژیهای تجدیدپذیر می‌تواند به مقابله با پیامدهای تغییراقلیم، کاهش خسارات زیست‌محیطی در اقتصاد و کاهش تولید دی‌اکسید کربن و گازهای گلخانه‌ای کمک زیادی کند.
یکی از انتقادات متداول دررابطه‌با استفاده از انرژیهای پاک مانند انرژی خورشیدی و انرژی بادی، تحمیل هزینه‌های زیاد و غیرضروری به مصرف‌کنندگان و اقتصاد است. طبق اطلاعات منتشر شده در مقاله‌ای در حال تکمیل از مؤسسه‌ی سیاست انرژی دانشگاه شیکاگو، فناوری‌های استفاده از انرژیهای تجدیدپذیر و سیاست‌های حمایتی دولت از این صنعت طی یک دهه، منجر به افزوده‌شدن ۱۲۵ میلیارد دلار به هزینه‌های تولید برق در سراسر کشور شده است.
طبق آنچه که در این مقاله ذکر شده، بخش عمده‌ای از هزینه‌های تحمیلی بخش انرژیهای پاک، ناشی از لزوم تأسیس خطوط انتقال بیشتر و استفاده از توربین‌های تولید برق است (که معمولا نیروی آن‌ها با گاز تأمین می‌شود)؛ قطعا در برخی از نقاط همیشه باد با سرعت مناسب نمی‌وزد یا هوا همیشه آفتابی نیست و در این مواقع باید کمبود برق مورد نیاز را با توربین‌ها جبران کرد.
شاید تمام این اطلاعات درست و منطقی باشد که قطعا همینطور هم هست؛ اما باید این موضوع را هم در نظر بگیریم که فناوری‌های استفاده از انرژی خورشیدی و بادی هنوز در ابتدای راه خود هستند و برای توسعه و تکامل آن‌ها باید تجهیزات بیشتری به سیستم تولید برق کشورها اضافه شود. از سویی دیگر در صورت استفاده از انرژیهای تجدیدپذیر گاهی اوقات تولید برق متوقف می‌شود و حل این مشکل مستلزم استفاده از فناوری‌های جدید و پرهزینه‌ای مانند استفاده از باتری‌های متعدد و تشکیل شبکه‌ای از باتری‌های متعدد است. البته هنوز هم تنها هزینهی زیاد استفاده از انرژیهای پاک درنظر گرفته می‌شود و به مزایای استفاده از آن‌ها توجهی نمی‌شود. حتی در مقاله‌ای گفته شده است انرژیهای پاک غیرقابل اعتماد هستند. اما در ادامه می‌خواهیم به سوالی اساسی پاسخ دهیم؛ در مقابل هزینهی زیادی که برای استفاده از انرژیهای پاک صرف می‌کنیم، چه به دست می‌آوریم؟
پیش از پاسخ به این سؤال ابتدا باید بگوییم که از گذشته تاکنون در هر زمانی ارزش استفاده از منابع انرژی جدید برمبنای هزینهی استفاده از منابع انرژی متداول آن زمان سنجیده می‌شده است. زغال‌سنگ برای مدت زمان زیادی منبعی متداول محسوب می‌شد و سپس انرژی هسته‌ای جایگزین آن شد؛ اما پس از گذشت مدتی، هزینهی استفاده از راکتورهای هسته‌ای به میزان زیادی افزایش یافت و از کنترل خارج شد. درحالحاضر گاز طبیعی سوخت فسیلی ارزان‌قیمتی محسوب می‌شود.
البته باتوجه‌به تسریع روند تغییر اقلیم، استفاده از سوخت‌های فسیلی دیگر کار معقولانه‌ای نیست و باید به فکر آینده و مقابله با خسارت اقتصادی ناشی از تغییر اقلیم نیز باشیم؛ بنابراین تمرکز صرف روی هزینهی تولید انرژی چندان منطقی به نظر نمی‌رسد. در چهارمین ارزیابی اقلیمی دولت آمریکا که در ماه نوامبر منتشر شد، میزان خسارات ناشی از تغییرات اقلیمی تا سال ۲۱۰۰، مبلغی نزدیک به ۳۰۰ میلیارد دلار ارزیابی شده است.
طبق گزارشی که در نشریه‌ی نیچر کلایمت چنج منتشر شده است، میزان آسیب‌های اقتصادی ناشی از تغییر اقلیم، در آمریکا از هر کشور دیگری بیشتر است. ۱۲ درصد از کل خسارات ناشی ار تغییر اقلیم دامن‌گیر آمریکا شده است که شامل کاهش محصولات کشاورزی، تخریب و آسیب دیدن زیرساخت‌ها و صرف هزینه‌های ضروری برای تجهیز و مقاوم‌سازی شبکه‌های برق‌رسانی دربرابر بلایای طبیعی می‌شود.
البته با اتخاذ سیاست‌های مناسب می‌توان از بخش عمده‌ای از این خسارات جلوگیری کرد. سرمایه‌گذاری در زمینه‌ی استفاده از انرژیهای تجدیدپذیر و دیگر پروژه‌های مشابه باعث افزوده‌شدن ۲۰ تریلیون دلار به ارزش تولید ناخالص داخلی جهان تا پایان قرن بیست‌و‌یکم می‌شود. درضمن سرمایه‌گذاری برای استفاده از انرژی خورشیدی باعث ایجاد اشتغال هم می‌شود. در ابتدای هزاره‌ی کنونی هیچ نوع شغلی در زمینه‌ی انرژی خورشیدی و انرژی بادی وجود نداشت؛ اما تا سال ۲۰۱۷، تعداد ۴۵۷ هزار فرصت شغلی ایجاد شد که درمقایسه با ۱۵۹ هزار فرصت شغلی در نیروگاه‌های تولید برق زغال سنگ و گاز طبیعی، عدد بسیار بزرگ‌تری است.
حال با تمام این تفاسیر این سؤال مطرح می‌شود که چرا هنوز هم تنها به هزینهی زیاد استفاده از انرژیهای تجدیدپذیر درمقایسه‌با سایر جایگزین‌های متداول آن توجه می‌شود؟ اگر اخبار و مقالات محیط‌زیست را دنبال می‌کنید، می‌دانید که درحالحاضر هشدارهای مختلف مرتبط‌با پیامدهای تغییرات اقلیمی بیش از هر زمان دیگری بیان می‌شوند و نباید با چشم‌پوشی از مزایای انرژیهای تجدیدپذیر و تنها به‌دلیل هزینهی زیاد، از آن‌ها استفاده نکنیم؛ چرا که سرمایه‌گذاری برای انرژیهای تجدیدپذیر، در آینده موجب کاهش خسارات زیست‌محیطی و اقتصادی، رشد اقتصادی و افزایش رفاه می‌شود.
سرمایه‌گذاری برای آینده‌ی بهتر فرایند چندان پیچیده‌ای نیست و وعده‌ی زندگی بهتر و رفاه بیشتر می‌تواند باعث تسریع این فرایند و درنهایت منجر به توسعه‌ی یک کشور شود. به‌عنوان مثال، ۶۳ سال قبل یعنی در سال ۱۹۵۶، دوایت آیزنهاور، رئیس جمهور وقت آمریکا، چهارچوب‌های قانون بزرگراه با کمک فدرال (Federal Aid Highway Act) را به‌عنوان سرمایه‌گذاری برای آینده مشخص کرد. دولت در آن زمان ۳۳ ٫۵ میلیارد دلار (معادل ۳۲۸ میلیارد دلار امروز) برای این قانون اختصاص داد و سراسر نقاط کشور با بزرگراه‌هایی به طول تقریبی ۶۱۵۰۰ کیلومتر، به یکدیگر متصل و راه برای انجام فعالیت‌های تجاری بین ایالت‌های مختلف هموار شد.
طبق گزارش منتشر شده از سوی اندیشکده‌ی رند کورپوریشن، ۲۵ درصد از رشد تولید سالانه‌ی آمریکا از سال ۱۹۵۰ تا ۱۹۸۹ ناشی از سرمایه‌گذاری در زمینه‌ی توسعه‌ی بزرگراه‌ها بوده است. درضمن افزایش بزرگراه‌ها منجر به توسعه‌ی حومه‌ی شهرها و تغییر نقشه‌ی آمریکا نیز شد. علاوه‌بر این صنایع مرتبط با حمل‌و‌نقل از جمله سه شرکت بزرگ خودروسازی جنرال موتورز، فورد و فیات کرایسلر و همچنین صنعت فولاد، جزو صنایع عمده‌ی آمریکا شدند.
درواقع طبق گزارشی که در سال ۲۰۰۸ در مجله‌ی لس‌آنجلس تایمز منتشر شد، احتمالا آیزنهاور در آن زمان نمی‌دانسته که این پروژه نه‌تنها فواید عامه‌ی زیادی دارد، بلکه می‌تواند زمینه‌ساز توسعه‌ی اقتصادی و اجتماعی در ۵۰ سال آینده نیز شود. سرمایه‌گذاری دولت برای توسعه‌ی اولیه‌ی اینترنت، پایه و اساس تجارت و ارتباط جهانی کشور را تغییر داد و راه را برای برتری آمریکا در زمینه‌ی فناوری اطلاعات هموار کرد؛ موفقیت سیلیکون‌ولی یکی از نتایج بارز این برتری است. پروژه‌های مرتبط با زیرساخت‌های بشری (مثل اینترنت) نیز یکی از اقدامات مثبت برای رشد اقتصادی محسوب می‌شود.
در‌صورتی‌که به‌جای سرمایه‌گذاری مناسب در زمینه‌ی استفاده از انرژی بادی و انرژی خورشیدی، تنها به هزینهی بالای استفاده از این انرژی‌ها توجه کنیم، تنها منافع شخصی محقق می‌شوند که اصلی‌ترین دلیل شکست دستیابی به آینده‌ی بهتر و کاملا متفاوت در زمینه‌ی انرژی به شمار می‌رود.
البته بخش اعظمی از مسئولان جهان ازجمله مسئولان بخش‌های زیادی از آمریکا، نگرش مثبتی نسبت به استفاده از انرژیهای تجدیدپذیر دارند. مسئولان امر در بیش از نیمی از ایالت‌های آمریکا تمایل خود را برای اعمال استاندارد سبز تجدیدپذیر (قانونی که در مورد افزایش تولید برق از منابع انرژی تجدیدپذیر مانند انرژی باد، خورشید، زیست‌توده و زمین‌گرمایی تأکید می‌کند) و برنامه‌های تولید انرژی تجدیدپذیر اعلام کرده‌اند.
درضمن در برخی از ایالت‌ها هم که نیروگاه‌های انرژی هسته‌ای فاقد توجیه اقتصادی شده‌اند، مبالغی برای مجهز شدن به فناوری‌های توقف تولید گازهای گلخانه‌ای نیز اختصاص داده می‌شود. اگرچه این مبالغ که تحت عنوان اعتبارات گازهای گلخانه‌ای صفر (Zero Emissions Credits) از آن‌ها یاد می‌شود، به نیروگاه‌های هسته‌ای جدیدی که دی‌اکسید کربن تولید نمی‌کنند، تعلق نمی‌گیرد و برای ساخت زیرساخت‌های فیزیکی در آینده نیز درنظر نگرفته شده‌اند، تلاشی در راستای کاهش ضرورت صرف هزینه‌های زیاد جهت کاهش عواقب تغییر اقلیم محسوب می‌شود. می‌توان گفت اعتبارات گازهای گلخانه‌ای، خود نیز سرمایه‌گذاری خوبی برای آینده است.
به‌تازگی یک برنامه‌ی محرک اقتصادی جدیدی تحت‌عنوان نیو دیل سبز در حال اجرا است که براساس آن دولت باید به‌صورت مستقیم برای ایجاد یک سری از فناوری‌های استفاده از انرژیهای تجدیدپذیر سرمایه‌گذاری کند. عده‌ای از افراد برای توجیه سرمایه‌گذاری‌های مستمر در زمینه‌ی استفاده از انرژیهای تجدیدپذیر که در هنگام تولید و استفاده از آن‌ها، دی‌اکسید کربن تولید نمی‌شود، می‌گویند هزینهی تولید این نوع انرژی‌ها بهبود محیط سرمایه‌گذاری بالا است؛ البته اکنون به جز سرمایه‌گذاری گسترده برای این انرژی‌ها راه‌حل دیگری نداریم. پژوهشگران دانشگاه استنفورد و مؤسسه‌ی پژوهش اقتصادی و وود هُل، با صراحت اذعان کرده‌اند که هر چقدر زمان بیشتری برای مقابله با ایجاد دی‌اکسید کربن صرف شود، میزان تولید ناخالص داخلی در آینده بیشتر کاهش پیدا می‌کند و تمام سرمایه‌گذاری‌ها در این زمینه باید در زمان کنونی انجام شود؛ زیرا دیگر فرصتی نیست.
در پایان لازم به ذکر است که مزایای سرمایه‌گذاری در زمینه‌ی انرژیهای تجدیدپذیر با سرعت بالایی درحال گسترش است و حمایت‌ها در این راستا به قدری افزایش یافته که دیگر به نظر افرادی که هزینهی استفاده از انرژی بادی و خورشیدی را بالا می‌دانند، توجهی نمی‌شود. شرکت تولیدبرق اکسل انرژی که در شهر مینیاپولیس واقع شده، سرمایه‌گذاری زیادی برای استفاده از انرژی بادی انجام داده است و قصد دارد تا سال ۲۰۲۶، تا ۵۵ درصد از برق خود را با استفاده از انرژیهای تجدیدپذیر تولید کند.
طبق گزارش این شرکت، هزینهی برق آن دسته از مشترکینی که مصرف متوسطی داشته‌اند، از سال ۲۰۱۳ کاهش یافته است. بخشی از کاهش هزینه‌ها به‌دلیل کاهش مالیات به‌دلیل استفاده از انرژی بادی بوده است؛ البته همان اعتباراتی که منابع مالی توسعه‌ی استفاده از انرژی بادی را تأمین می‌کنند، در دهه‌ی اخیر باعث کاهش ۷۰ درصدی هزینهی استفاده از این انرژی شده‌اند.
صاحب‌نظران دانشگاه شیکاگو قبلا متذکر شده‌اند که آن دسته از یافته‌های آن‌ها که به هزینه مربوط می‌شود، احتمال تاثیر چشمگیر استانداردهای سبز تجدیدپذیر را در کاستن هزینهی کاهش دی‌اکسید کربن در آینده ازطریق بهبود فناوری‌های استفاده از انرژیهای تجدیدپذیر، از بین نخواهد برد.
استفاده از انرژی بادی و خورشیدی به‌تنهایی برای مقابله با پیامدهای تغییر اقلیم کافی نیست و بهره‌گیری از این انرژی‌ها تنها بخشی از راه‌حل‌ها و فناوری‌های مختلف برای کاهش تولید دی‌اکسید کربن است (استفاده از انرژی هسته‌ای نیز یکی از راهکارهای مقابله با این مشکل محسوب می‌شود). سرمایه‌گذاری‌های کنونی برای استفاده از انرژیهای تجدیدپذیر می‌تواند تأثیر این انرژی‌ها را در مقابله با تغییر اقلیم افزایش دهد.
بهبود فضای کسب و کار در ایران طی سه سال اخیر / امنیت و ثبات سیاسی، ضامن سرمایه‌گذاری در ایران
وزیر اقتصاد ایران سخنران ویژه اجلاس آنکتاد در نایروبی بود.
به گزارش ایلنا به نقل از شادا، علی طیب‌نیا در جلسه افتتاحیه چهاردهمین اجلاس جهانی سرمایه گذاری ضمن اشاره به اهداف مطرح شده در اهداف توسعه پایدار، برضرورت همکاری اقتصادی بین کشورهای جهان و کمک به حرکت جریان سرمایه بویژه در مسیر توسعه کشورها و انتقال تکنولوژی و ارزش افزوده در اقتصاد کشورها تاکید کرد.
وی تاکید کرد: ایران رشد محسوسی در بهبود فضای کسب و کار طی سه سال اخیر داشته که بخشی از آن به تسهیل شرایط برای سرمایه‌گذاری مربوط می‌شود و ما این روند را به عنوان یک راهبرد تا دستیابی به شرایط مطلوب ادامه خواهیم داد.
وزیر اقتصاد در این مراسم که در نایروبی پایتخت کنیا در حال برگزاری است، با اشاره به بهبود محیط سرمایه‌گذاری ضرورت وجود امنیت و ثبات در کشورها و مناطق مختلف جهان به عنوان بستر مناسبی برای گسترش همکاری‌های اقتصادی و سرمایه‌گذاری، وجود تنش‌های سیاسی و نا امنی را خطر مهلکی برای ثبات و توسعه اقتصادی دانست و خاطرنشان ساخت: امنیت و ثبات سیاسی در ایران در حالی‌که منطقه با تنش‌ها و چالش‌های اساسی امنیتی و سیاسی مواجه است، ضامن سرمایه‌گذاری در ایران محسوب می‌شود.
وی همچنین با اشاره به توانمندی‌های ایران به تشریح سیاست‌های دولت در گسترش همکاری‌های اقتصادی و انجام پروژه‌های مشترک سرمایه‌گذاری با سایر کشورها پرداخت.
وزرای اقتصاد ایران، آرژانتین، کنیا و سوئد سخنرانان ویژه جلسه افتتاحیه این اجلاس بودند.
دیدگاه شما