انواع کریپتوکارنسی

مزایای دوره:

چند نوع ارز دیجیتال داریم؟ معرفی 0 تا 100 انواع ارز دیجیتال

این روزها ارزهای دیجیتال طرفداران زیادی پیدا کرده‌اند و افراد زیادی وارد دنیای ارزهای دیجیتال شده‌اند. در همین راستا امروز در این مقاله از پارسیان بورس که بخشی از دوره آموزش ارز دیجیتال در اصفهان پارسیان بورس است، قصد داریم به معرفی انواع ارز دیجیتال بپردازیم؛ بنابراین اگر می‌خواهید اطلاعات بیشتری در خصوص ارزهای دیجیتال داشته باشید و بدانید که چند نوع ارز دیجیتال داریم، بهتر است تا پایان این مقاله با ما همراه باشید.

ارز دیجیتال چیست؟

ارز دیجیتال یا کریپتوکارنسی به ارزهایی گفته می‌شود که با بهره مندی از پروتکل‌های رمزگذاری شده طراحی شده‌اند و هدف خاصی را دنبال می‌کنند. این ارزها نوعی پول دیجیتالی هستند که با توجه به ویژگی‌های فوق العاده‌ای که دارند، می‌توانند جایگزین ارزهای رایج در کشور شوند. بهتر است بدانید که چند نوع ارز دیجیتال داریم که هر کدام از آن‌ها کاربردهای خاص خود را دارند و هدف خاصی را دنبال می‌کنند که در این مقاله به‌طورکامل به معرفی آن‌ها می‌پردازیم، اما پیش از آن بهتر است با برخی از ویژگی‌های ارزهای دیجیتال آشنا شوید.

• رمز ارزها به صورت غیر متمرکز فعالیت می‌کنند. یعنی تحت نظارت هیچ‌گونه سازمان یا نهادی نیستند.
• امنیت بسیار بالایی دارند و با خیالی راحت می‌توانید وارد دنیای ارزهای دیجیتال شوید.
• این ارزها در بستر یک شبکه وسیع و قدرتمند به نام بلاک‌چین تبادل می‌شوند.
• چند نوع ارز دیجیتال داریم که با بهره مندی از آن‌ها می‌توانید تراکنش‌های مالی گوناگونی در نقاط مختلف دنیا داشته باشید.
• با بهره مندی از تجهیزات مناسب و دانش کافی می‌توانید در زمینه استخراج ارزهای دیجیتال هم فعالیت کنید و ارزهای مورد نظر خود را استخراج کنید.
• تبادل‌های مختلف مالی و تراکنش‌ها با بهره مندی ارزهای دیجیتال، هزینه‌ی کمی دارد و به راحتی می‌توانید تراکنش‌های مالی داشته باشید.
• بسیاری از افراد در زمینه خرید و فروش ارزهای دیجیتال فعالیت می‌کنند و سود خوبی بدست می‌آورند. البته توجه به این نکته حائز اهمیت است که گاهی اوقات این معاملات سودده نخواهند بود.

دنیای ارزهای دیجیتال پیچیدگی‌های خاص خود را دارد، پس بهتر است با دانش وآگاهی وارد شوید و اطلاعات خود را ارتقا دهید که موفق شوید و سود خوبی بدست آورید.

حتما بخوانید: ارز دیجیتال چیست؟

چند نوع ارز دیجیتال داریم؟ این ارزها چه ویژگی‌هایی دارند؟

ممکن است از خود بپرسید که چند نوع ارز دیجیتال داریم و این ارزها چه کاربردهایی دارند. در پاسخ به این سوال بهتر است بدانید که سه نوع ارز دیجیتال داریم که این ارزها با توجه به حوزه‌ی فعالیت‌هایی که دارند به صورت زیر دسته بندی شده‌اند:

پول دیجیتال

یکی از انواع ارز دیجیتال ، پول دیجیتال می‌باشد. این نوع ارز دیجیتال شباهت زیادی به پول‌های واقعی دارد و می‌توانید آن‌ها را به راحتی ذخیره کنید و انتقال دهید. این نوع ارزها را می‌توانید با بهره مندی از دستگاه‌های ماینر، استخراج کنید. زیرا این ارزها قابلیت استخراج دارند.

پول دیجیتال مزیت‌های فراوانی نسبت به پول واقعی دارد که برخی از آن‌ها به صورت زیر می‌باشند:

• پای هیچ واسطه‌ای در میان نیست.
• به جابجایی نیاز ندارد.
• ارزش آن به خوبی حفظ می‌شود.
• امنیت بالایی دارد و امکان هک شدن در آن‌ها وجود ندارد.

لایت کوین، بیت کوین کش، دوج‌کوین و بیت کوین چند مورد از ارزهای دیجیتالی هستند که در گروه پول دیجیتال قرار گرفته‌اند. بیت کوین مهم‌ترین پول دیجیتالی می‌باشد که طرفداران بسیار زیادی دارد و یکی از محبوب‌ترین و گران‌ترین ارزهای موجود در دنیای ارزهای دیجیتال می‌باشد. بیشترین سرمایه‌ای که در بازار ارزهای دیجیتال وجود دارد، مربوط به این ارز محبوب می‌باشد.

برای اینکه بدانید چند نوع ارز دیجیتال داریم که در گروه پول دیجیتال قرار گرفته‌اند، باید بگوییم که پول‌های دیجیتال به دو گروه تقسیم‌بندی می‌شوند. که در ادامه به معرفی آن‌ها می‌پردازیم.

ارز دیجیتال ثابت

ارز دیجیتال ثابت یا Stable Coin ، پشتوانه دارد. منظور از پشتوانه، طلا، ارزهای فیزیکی یا دارایی‌های ارزشمند می‌باشد. توجه به این نکته حائز اهمیت است که این نوع ارزها، نسبت به نوسانات قیمت ارزهای دیجیتال در امان هستند. یکی از مهم‌ترین ارزهایی که در این گروه قرار دارد؛ ارز تتر می‌باشد. فعالیت این ارز محبوب با پشتوانه دلار آمریکا می‌باشد.

ارز دیجیتال امن

یکی از مهم‌ترین ویژگی‌های ارز دیجیتال امن یا Privacy Coin، ناشناس بودن هویت دو طرف معامله می‌باشد و با استفاده از هیچ روشی نمی‌توانید هویت آن‌ها را شناسایی کنید. به همین دلیل به این ارزها، ارز دیجیتال امن می‌گویند، زیرا با خیالی راحت می‌توانید معاملات خود را انجام دهید. این ارزها مشمول مالیات نمی‌شوند و می‌توانید با خیالی راحت معاملات خود را انجام دهید و نگران هزینه آن نباشید. از جمله ارزهای دیجیتال امن می‌توان موارد زیر را نام برد:

آموزش کریپتوکارنسی | با دنیای ارزهای دیجیتال بیشتر آشنا شوید!!

کریپتوکارنسی با ارز دیجیتال هر دو یک مفهوم را دارند، اما بیشتر افراد می‌پندارند که کریپتوکارنسی چیز دیگری است. در صورتی که هیچ تفاوتی با ارزهای دیجیتال ندارد و مراحل آموزش کریپتوکارنسی با ارزهای دیجیتال هر دو به یک صورت است. پس اگر در جایی مشاهده کردید که این دو را از هم جدا می‌دانند، دال بر این است که اطلاعات کمی درباره ارزهای دیجیتال دارند. کریپتوکارنسی بر گرفته از cryptocurrency می‌باش که به معنای ارز دیجیتال می‌باشد، پس نباید این دو را با یکدیگر اشتباه گرفت. ما در این مقاله قصد داریم به آموزش کریپتوکارنسی و هر آنچه که باید از ارزهای دیجیتال بدانید را به شما عزیزان آموزش دهیم.

کریپتوکارنسی(Cryptocurrency) چیست؟

کریپتوکارنسی یا ارز دیجیتال به دارایی‌های دیجیتالی گفته می‌شود که ارزش بالایی دارند، اما ماهیتی فیزیکی ندارند. کریپتوکارنسی یا ارز دیجیتال دارایی‌های رمزنگاری شده‌ای می‌باشد که هک کردن آن‌ها به دلیل ساختار بلاک چینی که دارند خیلی مشکل می‌باشد. از معروف‌ترین ارزهای دیجیتال می‌توان به بیت کوین و اتریوم اشاره کرد. ارزهای دیجیتال در این چند دهه اخیر سر و صدای زیادی کرده‌اند و افراد زیادی از صفر به همه چی رسیدن. چرا که بازار ارزهای دیجیتال متناوبی می‌باشد و برخی از ارزهای دیجیتال رشد زیادی می‌کنند، اما در زمانی دیگر افت شدیدی می‌کنند.

کسانی که بتوانند این نقاط را در بازار پیش بینی کنند، سود زیادی کسب خواهند کرد. صرافی‌ها و بروکرها مکان‌هایی می‌‎باشند که امکان خرید و فروش ارزهای دیجیتال در آن‌ها وجود دارد. تریدرها با ایجاد حساب و احراز هویت در صرافی یا بروکر اجازه خرید و فروش ارزهای دیجیتال و همچنین استفاده از ابزارهای موجود را بدست می‌آورند. ارزهای دیجیتال را در صرافی‌های خارجی و ایرانی موجود می‌باشند که با ارزهای خارجی در صرافی خارجی و با ریال در صرافی‌های ایرانی می‌توانید ارز دیجیتال خریداری کنید.

ترید کرپیتوکارنسی(Cryptocurrency) چیست؟

Trade به معنای خرید و فروش یا معامله کردن کالایی در جهت کسب سود می‌باشد. ترید کریپتوکارنسی بر روی ارزهای دیجیتال صورت می‌گیرد که ماهیت فیزیکی ندارند و فقط یک سری ارقام بین طرفین جابه‌جا می‌شود. برای اینکه بتوانید به تریدی موفق و متخصص تبدیل شوید باید دوره آموزشی ارز دیجیتال را مطالعه کنید تا با این بازار آشنا شوید. همانطور که در بخش قبل مقاله آموزش کریپتوکارنسی بیان کردیم، بازار ارزهای دیجیتال متناوبی می‌باشد. برای این که تریدر خوب و موفقی شوید باید زمان خرید و فروش و این فراز و نشیب بازار را به خوبی تشخیص دهید، چرا که همین نقاط تعیین کننده ضرر و سود شما می‌باشد. البته ترید کردن به خرید و فروش ارزهای دیجیتال محدود نمی‌شود، زیرا برخی از افراد علاقه زیادی به هولد کردن ارزهای دیجیتال دارند.

هولد کردن نیز نوع دیگری از ترید کریپتوکارنسی می‌باشد که فرد ارز دیجیتالی را خریداری می‌کند و در مدت زمان دیگری مثلا چند سال یا چند ماه دیگر به فروش می‌رساند. شما انواع کریپتوکارنسی با مطالعه مقاله اموزش ترید کردن ارز دیجیتال می‌توانید مفهوم و نحوه ترید کردن را یاد بگیرید. ترید کردن به دو صورت بلند مدت و کوتاه مدت انجام می‌شود که هر کدام مزیت خاص خود را دارد. کسانی که سرمایه‌گذاری بلند مدت را ترجیح می‌دهند، ارز دیجیتالی را به طور کامل بررسی کردند و مطئن می‌باشند که قیمت آن در دراز مدت افزایش پیدا خواهد کرد. سرمایه گذاران کوتاه مدت قصد خرید و فروش آنی ارزهای دیجیتال را دارند و معمولاً بیشتر از سرمایه گذاران بلند مدت سود کسب می‌کنند، چرا که بازار را زیر نظر دارند و با مشاهده افزایشی در یکی از ارزهای دیجیتال بر روی آن سرمایه‌گذاری می‌کنند.

انواع روش های ترید کریپتوکارنسی

روش‌های مختلفی برای خرید و فروش ارزهای دیجیتال وجود دارد که در این بخش از مقاله آموزش کریپتوکارنسی به آن‌ها خواهیم پرداخت. هر شخصی بر اساس سبک و استراتژی که دارد، یکی از روش‌های زیر را انتخاب می‌کند.

روش اسکالپینگ(Scalping)

سرمایه‌گذاران کوتاه مدت معمولاً از این روش برای خرید و فروش ارزهای دیجیتال استفاده می‌کنند. در این روش افراد بازار ارزهای دیجیتال را به صورت مرتب رصد می‌کنند و زمانی که بازار صعودی می‌شود، شروع به فروش و در زمان افت بازار ارز دیجیتال خریداری می‌کنند. این فرآیند معمولاً در بازه‌های چند ساعته یا چند دقیقه انجام می‌شود، نوسان گیری تکنیکی است که این دسته از سرمایه‌گذاران از آن استفاده می‌کنند. با مطالعه مقاله اموزش نوسان گیری ارز دیجیتال می‌توانید با نحوه نوسان گیری آشنا شوید.

روش روزانه(Daily)

این روش نیز همانند روش اسکالینگ می‌باشد، اما بازه زمانی خرید و فروش آن متفاوت می‌باشد. در این حالت تریدر یا سرمایه‌گذار در بازه زمانی 24 ساعته ارزهای دیجیتال خود را خریداری و به فروش می‎رساند. افراد با استفاده از این روش می‌توانند سود خوبی را از بازار کسب کنند، اما این سود نیازمند داشتن برنامه منظمی می‌باشد. سرمایه‌گذار ارز دیجیتال خود را در ابتدای روز خریداری می‌کند و آن را در انتهای همان روز به فروش می‌رساند.

روش سویینگ(Swing Trade)

در این بخش از مقاله آموزش کریپتوکارنسی قصد داریم شما را با یکی از محبوب‌ترین روش‌های ترید آشنا کنیم. روش سویینگ به این صورت می‌باشد که فرد ارز دیجیتالی را با بررسی و تحلیلی دقیق خریداری می‌کند. بازه زمانی این روش معمولاً به مدت چند هفته یا چند روز می‌باشد که فرآیند خرید و فروش در این مدت زمان صورت می‌گیرد. تریدر یا سرمایه‌گذار سقف فروشی را بر اساس تحلیلی که کرده است برای ارز دیجیتال خود در نظر می‌گیرد. از این رو هر گاه ارزش آن ارز دیجیتال به آن قیمت رسید، اقدام به فروش آن ارز دیجیتال می‌کند. این روش برای کسانی که صبر زیادی ندارند، مناسب نمی‌باشد و مناسب سرمایه‌گذاران بلند مدت می‌باشد.

روش موقعیت گیری(Position Trading)

روش موقعیت گیری به این صورت می‌باشد که شخص وضعیتی را بر اساس تحلیلات خود انتخاب می‌کند. شخص پس از سنجش بازار، موقعیت گیری می‌کند که این حالت ممکن است ماه‌ها و هفته‌ها طول بکشد. سرمایه‌گذار تا زمانی که به آن سود دلخواه خود نرسد در این پوزیشن یا موقعیت می‌ماند که گاهاً زمان زیادی سپری می‌شود تا دارایی فرد به فروش برسد. این روش نیز برای سرمایه‌گذاران بلند مدت مناسب می‌باشد و عملاٌ به عنوان سرمایه‌گذار بلند مدت شناخته می‌شوند. چرا که این افراد علاقه زیادی به شرکت در تریدهای روزانه یا اسکالپینگ ندارند و دارایی‌های خود را در زمانی معین می‌فروشند. تحلیل کردن بازار از مهم‌ترین موضوعاتی است که هر تریدر باید با آن آشنایی داشته باشد که استفاده از این دو روش آخر بدون تحلیل بازار به صورت حرفه‌ای ممکن نیست.

صرافی های خارجی

صرافی‌های خارجی به دلیل داشتن ویژگی و ابزارهای به خصوصی طرفداران زیادی در بین کاربران ایرانی دارند. ایجاد حساب در همه این صرافی‌ها برای ایرانیان وجود ندارد، چرا که بیشتر صرافی‌های خارجی ایران را در لیست کشورهای تحریم شده خود دارند. به عنوان مثال صرافی بایننس که بزرگترین صرافی حال حاضر می‌باشد، ایران و آمریکا را در لیست کشورهای تحریم شده خود دارد. با این وجود 90 درصد کسانی که در بازار ارزهای دیجیتال فعالیت می‌کنند، در این صرافی حساب دارند و مشغول خرید و فروش ارزهای دیجیتال می‌باشند. صرافی‌های خارجی بهترین گزینه برای خرید و فروش کریپتوکارنسی می‌باشند، چرا که نقدینکی بالا و ابزارهای زیادی دارند. اما تنها مشکلی که وجود دارد، امکان خرید ارز دیجیتال با ریال در هیچ یک از صرافی‌های خارجی وجود ندارد.

از این رو بیشتر ایرانیان در صرافی‌های داخلی نیز حساب دارند تا به راحتی بتوانند ارزهای دیجیتال را خریداری و به صرافی‌های خارجی منتقل کنند. برای فروش ارزهای دیجیتال نیز به همین صورت می‌باشد، شما می‌توانید ارز دیجیتال خود را در صرافی‌های خارجی به فروش برسانید و دلار یا تتر دریافت کنید. سپس آن را به صرافی ایرانی منتقل کنید تا در ازای آن ریال دریافت کنید. به این نکته توجه کنید که صرافی‌های خارجی محل مناسبی برای ذخیره دارایی‌های شما نمی‌باشد، چرا که اکثراً سابقه هک شدن را دارند. از این رو بهتر است که دارایی‌های خود را در کیف پول دیجیتال خود نگهداری کنید. اگر نمی‌دانید که چگونه دارایی‌های خود را از صرافی به کیف پول منتقل کنید، مقاله نحوه انتقال ارز دیجیتال از صرافی به کیف پول را مطالعه نمایید.

صرافی های ایرانی

صرافی‌های ایرانی در کنار صرافی‌های خارجی طرفداران زیادی دارند که نوبیتکس و آبانتتر از بهترین آن‌ها می‌باشند. صرافی‌های ایرانی برای خرید و فروش با ریال بسیار مناسب می‌باشند و معمولاً کارمزد کمی از کاربران خود می‌گیرند. اما ابزارهایی که در صرافی‌های خارجی یافت می‌شود، در صرافی‌های ایرانی به ندرت دیده می‌شود. به عنوان مثال بخش معاملات فیوچرز در صرافی‌های ایرانی به ندرت دیده می‌شود. اگر با بخش‌های مختلف صرافی آشنایی ندارید، می‌توانید مقاله آموزش صرافی را مطالعه نمایید تا به راحتی در صرافی‌های خارجی و ایرانی فعالیت کنید.

چارت ها و نمودارهای کریپتوکارنسی

تا این بخش از مقاله آموزش کریپتوکارنسی متوجه شدید، که از کجا می‌تواند کریپتوکارنسی خریداری و این که کریپتوکارنسی چیست. در این بخش قصد داریم به توضیح نمودارهای کریپتوکارنسی و اینکه چه کمکی به ما می‌کنند، بپردازیم. چارت‌ها و نمودارها در بازار ارز دیجیتال حاوی نکاتی همچون زمان افزایش قیمت، کاهش قیمت، قیمت رمزارز و غیره می‌باشد. افراد از طریق این نمودارها به تحلیل ارزهای دیجیتال می‌پردازند و آینده و رفتار آن را پیش بینی می‌کنند. سرمایه‌گذاران با یکی از دو روش فاندامنتال یا تکنیکال بازار ارزهای دیجیتال را تحلیل می‌کنند.

تحلیل تکنیکال به این صورت می‌باشد که با استفاده از متدها و الگوهای خاص روند بازار و ارزهای دیجیتال را پیش بینی می‌کنند. به طور کلی نمودارهای کریپتوکارنسی برای بررسی آینده و رفتار ارزهای دیجیتال بسیار مناسب می‌باشند. با استفاده از سایت تریدینگ ویو ارز دیجیتال می‌توانید ابزارهای مختلفی را بر روی نمودارها پیاده سازی و تحلیل آن‌ها راحت‌تر کنید.

جمع بندی

کریپتوکارنسی یا ارز دیجیتال به دارایی‌های دیجیتالی گفته می‌شوند که ماهیت فیزیکی ندارند، اما ارزش بسیار بالایی دارند. آموزش کریپتوکارنسی دوره‌ای است که هر شخصی باید پیش از ورود به بازار ارزهای دیجیتال به آن بپردازد. چرا که با آموزش کریپتوکارنسی با مفاهیم اولیه ارزهای دیجیتال و روش‌های ترید کردن آشنا می‌شوید و راحت‌تر می‌توانید در این بازار کسب درآمد کنید.

ارز دیجیتال چیست؟ (رمز ارز – کریپتوکارنسی)

در پاسخ به این سوال که ارز دیجیتال چیست؟ باید به تاریخچه این اصطلاح رجوع کنیم. با انتشار اولین مقاله سفید برای بیت‌کوین در ۳۱ اکتبر سال ۲۰۰۸، عبارتی تحت عنوان ارز دیجیتال به جامعه جهانی معرفی شد. این عبارت در ادامه تبدیل به یکی از جذابترین و معروفترین بازارهای سرمایه شد. عبارت ارز دیجیتال متشکل از دو بخش ارز و دیجیتال می‌باشد. ارز نشان دهنده معامله‌پذیر بودن این اشیاء غیرفیزیکی در ازای سایر دارایی‌ها است. دیجیتال نشان‌دهنده الگوریتم‌های کدگذاری متفاوتی است که به دامنه معاملاتی این سیستم امنیت می‌بخشد. در ادامه به معرفی این بازار از جنبه‌های مختلف می‌پردازیم.

ارز دیجیتال

ارز دیجیتال یک ارز مجازی است که با تکنولوژی‌های رمزنگاری (Cryptography) ایمن شده‌است و به همین دلیل، در عمل قابلیت جعل و یا دوبار خرج‌کردن آن غیرممکن است. بسیاری از ارزهای دیجیتال، شبکه‌های نامتمرکز برپایه تکنولوژی بلاک چین هستند که خود یک فضای گسترده متشکل از یک شبکه از کامپیوترهای مستقل می‌باشد. یکی از ویژگی‌های اصلی ارز دیجیتال، این است که به طور کل توسط هیچ نهاد مرکزی توزیع نشده‌اند که به صورت تئوری آن‌ها را از دخالت و دستکاری دولت‌ها مصون می‌کند. این بحث باعث شد تا بسیاری از متخصصان بلاک‌چین و تکنولوژی مرتبط با آن را باعث بهم ریختگی صنعت‌هایی از جمله صنایع مالی و قانون بدانند.

ارزهای دیجیتال نیز به دلایل مختلفی مورد انتقاد قرار گرفته‌اند. دلایلی مانند استفاده برای فعالیت‌های غیرقانونی، عدم ثبات نرخ معامله و نفوذپذیری زیرساخت‌های آن‌ها. از طرفی آن‌ها به دلیل قابلیت انتقال، تقسیم‌پذیری، مقاومت نسبت به تورم و شفافیت در معاملات مورد ستایش قرار گرفته‌اند.

شروع بیت کوین

اولین ارز دیجیتال بر مبنای بلاک چین بیت‌کوین بود که همچنان شناخته‌شده‌ترین، محبوب‌ترین و با ارزش‌ترین ارز دیجیتال در این بازار است. امروزه، هزاران ارز دیجیتال جدید با کاربردها و ویژگی‌های مختلف وجود دارند. بعضی از این ارزها، همزادهای مشابه بیت‌کوین یا اصطلاحاً Fork های بیت‌کوین هستند، در حالی که سایر ارزهای دیجیتال ارزهایی هستند که پایه طراحی شده‌اند.

بیت‌کوین در سال ۲۰۰۹ توسط یک فرد یا یک گروه با نام اختصاری “ساتوشی ناکاموتو (Satoshi Nakamoto)” عرضه شد. تا مارس ۲۰۲۱ بیش ۱۸.۶ میلیون بیت‌کوین در چرخش هستند که این مقدار ارزشی به اندازه حدوداً ۹۲۷ میلیارد دلار ایجاد کرده است.

در رابطه با بعضی از ارزهای دیجیتال رقیب که در پی موفقیت بیت‌کوین ایجاد شدند و با نام Altcoin (کوین‌های جایگزین) شناخته می‌شوند، می‌توان به Litecoin، Peercoin، Namecoin، مخصوصاً Ethereum، Cardano و EOS اشاره کرد. امروزه، مجموع ارزش همه ارزهای دیجیتال موجود حدوداً ۱.۵ تریلیون دلار است که بیت‌کوین بیش از ۶۰٪ از این مقدار را ارائه می‌دهد.

نکته مهم در رابطه با سیستم رمزنگاری ارزهای دیجیتال، این است که بعضی از این رمزنگاری‌ها در اصل کاربردهای نظامی داشتند. در یک برهه زمانی، دولت آمریکا تلاش کرد تا همانند محدودیت‌های قانونی در رابطه با اسلحه، روی رمزنگاری‌ها نیز کنترل قرار دهد. ولی حق شهروندان برای استفاده از استفاده از رمزنگاری توسطه قوانین آزادی بیان حفظ شد.

تا مارس ۲۰۲۱ ارزش بیت‌کوین ۹۲۷ میلیارد دلار بوده است.

مزایا و معایب ارزهای دیجیتال

مزایا

ارتباط فرد به فرد بدون نیاز به بانک

ارزهای دیجیتال امکان انتقال ساده‌تر سرمایه به صورت مستقیم بین دو فرد را بدون نیاز به شخص ثالث مورد اعتماد نظیر یک بانک یا شرکت اعتباری امکان‌پذیر کرده است. این انتقالات توسط استفاده از کلیدهای عمومی و خصوصی و سیستم‌های مشوق مختلف همانند Proof of Work یا Proof of Stake محافظت می‌شود.

در سیستم‌های ارز دیجیتال مدرن، کیف پول یک شخص یا آدرس حساب کاربری وی، یک کلید عمومی دارد، در حالی که از کلید خصوصی تنها صاحب کیف پول اطلاع دارد و برای انجام مبادلات استفاده می‌شود. انتقال سرمایه با حداقل کارمزد انجام می‌شود که به کاربر اجازه می‌دهد تا از هزینه‌های زیادی که توسط بانک‌ها و موسسات مالی برای انتقالات الکترونیکی تحت عنوان Wire Transfer گذاشته شده‌است اجتناب کند.

تکنولوژی بلاک چین

هسته جذابیت و کارکرد بیت‌کوین و سایر ارزهای دیجیتال، تکنولوژی بلاک‌چین است که برای حفظ یک سابقه معاملاتی آنلاین از همه معاملات که تا حال حاضر اتفاق افتاده‌است، مورد استفاده قرار می‌گیرد. در نتیجه بلاک‌چین یک ساختار داده برای این سابقه معاملاتی ارائه می‌دهد که بسیار امن است و توسط یک شبکه کلی از گره‌های مستقل (Nodes) ،یا کامپیوتر حاوی یک کپی از سابقه معاملاتی، اشتراک‌گذاری و تأیید می‌شود.

هر بلوک تازه ایجاد‌شده باید توسط هر گره قبل از تأیید اعتبارسنجی شود که باعث می‌شود جعل تاریخچه مبادلات تقریباً غیرممکن باشد.

سایر کارایی‌ها

بسیاری از متخصصان، پتانسیل بسیار زیادی برای تکنولوژی بلاک‌چین برای مصارفی مانند رأی‌گیری آنلاین و سرمایه‌گذاری جمعی (Crowdfunding) می‌‎بینند و موسسات مالی بزرگ مانند JPMorgan (JPM) پتانسیل هزینه معاملات پایین‌تر توسط ساده‌سازی پروسه پرداخت را می‌بینند. البته بدلیل مجازی بودن ارزهای دیجیتال و عدم امکان ذخیره‌سازی روی یک پایگاه ‌داده مرکزی، یک حساب ارز دیجیتال می‌تواند به طور کلی با از دست دادن یا از بین رفتن یک هارد درایو از بین برود اگر که یک کپی پشتیبان از کلید خصوصی وجود نداشته باشد. همچنین، هیچ بخش، دولت یا شرکت مرکزی وجود ندارد که به سرمایه یا اطلاعات شخصی شما دسترسی داشته باشد.

معایب

طبیعت نیمه ناشناس مبادلات ارزهای دیجیتال، آن‌ها را برای فعالیت‌های غیرقانونی نظیر پول‌شویی و فرار از مالیات بسیار مناسب می‌کند. هرچند، طرفداران ارزهای دیجیتال معمولاً ناشناس بودن خود را بسیار باارزش می‌دانند و به مزایای این حریم خصوصی از جمله حفاظت از افشاگران و یا فعالانی که در زیر پرچم حکومت‌های سرکوبگر زندگی می‌کنند اشاره می‌کنند. بعضی از ارزهای دیجیتال از سایر ارزها محرمانه‌تر هستند.

برای مثال، بیت‌کوین یک انتخاب نسبتاً ضعیف برای پیشبرد یک کسب و کار آنلاین غیرقانونی است؛ زیرا تحلیل‌های بخش جنایی از بلاک‌چین بیت‌کوین به مسئولین برای دستگیری و پیگیری قانونی مجرمین کمک کرده است. کوین‌های دیگری نظیر Dash، Monero یا ZCash بر مبنای حریم خصوصی بیشتر وجود دارند که برای ردگیری بسیار سخت‌تر هستند.

نقد ارز دیجیتال

از آنجاییکه تغییرات قیمت بازار ارزهای دیجیتال بر مبنای عرضه و تقاضا پایه‌گذاری شده‌اند، نرخ مبادله ارزهای دیجیتال با یک ارز دیگر می‌تواند به شدت نوسان داشته باشد. زیرا طراحی بسیاری از ارزهای دیجیتال از درجه بالایی از کمبود آن ارز در بازار اطمینان حاصل می‌کند.

بیت‌کوین، برای مثال، صعود و نزول‌های شدیدی در ارزش خود تجربه کرده است: از رسیدن به قله ۱۹۰۰۰ دلار به ازای هر بیت‌کوین در دسامبر سال ۲۰۱۷ قبل از ریزش به محدوده ۷۰۰۰ دلار در ماه‌های بعد از آن. در نتیجه، ارزهای دیجیتال توسط بعضی از اقتصاددانان یک جریان زودگذر یا یک حباب نوسانی در نظر گرفته‌شده‌ اند.

از طرفی یک سری نگرانی‌ها در رابطه با ارزهای دیجیتال مانند بیت‌کوین و ریشه نداشتن آن‌ها در کالاهای مادی وجود دارد. هرچند، یک سری تحقیق به این نتیجه رسیده است که هزینه تولید (استخراج) یک بیت‌کوین که نیازمند مقدار زیاد و رو به افزایش انرژی است، به طور مستقیم با قیمت بازار ارتباط دارد.

بلاک‌چین‌های رمزارز به شدت امن هستند، ولی سایر بخش‌های یک اکوسیستم ارز دیجیتال از جمله صرافی‌ها و کیف‌های پول نسبت به تهدید هک شدن مصون نیستند. در تاریخچه ۱۰ ساله بیت‌کوین، چند صرافی آنلاین مورد حمله هک و دزدی قرار گرفتند که در بعضی موارد این عمل با میلیون‌ها دلار کوین دزدیده‌شده همراه بود.

بسیاری از افراد برتری‌های احتمالی مانند احتمال حفظ ارزش در برابر تورم و ساده‌سازی مبادلات ارزی برای انتقال و بخش‌بندی نسبت به فلزات ارزشمند و سایر موارد موجود خارج از محدوده تأثیرگذاری بانک‌های مرکزی و دولت‌ها در ارزهای دیجیتال می‌بینند.

سیستم‌های متمرکز و غیرمتمرکز

در تصویر بالا، بخش سمت چپ چیزی است که یک سیستم مانند بانک استفاده می‌کند. کاربر می‌بایست با سرور مرکزی ارتباط برقرار کند. در سمت راست، هیچ سلسله مراتبی وجود ندارد و گره‌ها به هم مرتبط هستند و اطلاعات را بین خود رد و بدل می‌کنند.

نامتمرکز بودن شبکه‌های ارزدیجیتال، آن‌ها را نسبت به خاموشی یا سانسورشدن مقاوم می‌کند. در مقابل، برای معلول کردن یک شبکه متمرکز، تنها باید دسترسی به سرور اصلی را دچار مشکل کرد. اگر یک بانک پایگاه داده خود را از دست بدهد و هیچ پشتیبانی (Backup) نداشته باشد، مشخص کردن حساب کاربران بسیار مشکل می‌شود.

در دنیای ارزهای دیجیتال و بلاک‌چین، هر گره یک کپی از پایگاه‌ داده را دارد و هریک به طور موثر تحت عنوان سرور خود عمل می‌کند. هر گره امکان آفلاین شدن را دارد ولی همتاهای آن قادر خواهند بود تا همچنان از گره‌های دیگر اطلاعات کسب کنند. به همین دلیل ارزهای دیجیتال به صورت 24 ساعته در طول 365 روز سال فعال هستند و امکان انتقال دارایی به هرجایی از کره زمین بدون دخالت واسط را فراهم می‌کنند و گاهاً به آن‌ها ارزهای بی‌اجازه (Permissionless) نیز گفته می‌شود؛ هرکس با یک اتصال اینترنت می‌تواند دارایی منتقل کند.

رمزارزها (کوین‌ها) و توکن‌ها

در نگاه اول، رمزارزها و توکن‌ها کاملاً یکسان هستند. هردو در صرافی‌ها معامله می‌شوند و قابل ارسال مابین آدرس‌های داخل یک شبکه بلاک‌چین هستند.

رمزارزها منحصراً تحت عنوان پول طراحی شده‌اند که می‌تواند واسط معامله و دارای ارزش باشد. هر واحد به طور کاربردی مثلی است؛ به این معنا که یک کوین دقیقاً به اندازه کوین دیگر ارزش دارد.

بیت‌کوین و سایر رمزهای اولیه تحت عنوان ارز طراحی شدند ولی بعدها شبکه‌های بلاک‌چین دنبال چیزی فراتر بودند. اتریوم، به عنوان مثال، تنها کابرد ارزی ندارد. این ارز به توسعه‌دهندگان امکان اجرای کد (قراردادهای هوشمند) در یک شبکه گسترده و ساخت توکن‌ها برای تعدادی از کاربردهای نامتمرکز را می‌دهد.

توکن‌ها می‌توانند همانند رمزارزها مورد استفاده قرار بگیرند ولی از انعطاف‌پذیری بیشتری برخوردار هستند. می‌توان میلیون‌ها توکن مشابه یا فقط تعدادی با ویژگی‌های خاص ایجاد کرد و از آن‌ها تحت عنوان هرچیز از یک قبض دیجیتال برای گروی یک شرکت تا امتیازات وفاداری استفاده کرد.

در یک پروتکل قادر به ایجاد قرارداد هوشمند (Smart-Contract-Capable)، ارز پایه مورد استفاده در مبادلات یا سایر کاربردها از توکن خود جداست. در اتریوم، برای مثال، ارز محلی اتر (Ether(ETH)) است و باید برای ساخت و انتقال توکن‌ها درون شبکه اتریوم استفاده شود. این توکن‌‌ها بر مبنای استانداردهائی نظیر ERC-20 یا ERC-721 پیاده‌سازی می‌شوند.

کیف پول ارز دیجیتال (Crypto Wallet)

به طور پایه، کیف پول ارز دیجیتال چیزی است که کلید‌های شخصی فرد را نگهداری می‌کند که می‌تواند یک دستگاه ساخته شده بر این مبنا (Purpose-Built Device) یا کیف پول سخت‌افزاری (Hardware Wallet) باشد، یک نرم‌افزار بر روی کامپیوتر شخصی یا تلفن هوشمند فرد باشد یا حتی یک تکه کاغذ باشد.

کیف پول‌ها پل ارتباطی هستند که اکثر کاربران برای ارتباط با شبکه ارز دیجیتال مورد استفاده قرار می‌دهند. مدل‌های مختلف کارکردهای مختلفی ارائه می‌دهند؛ مشخصاً یک تکه کاغذ قادر به امضای قراردادها یا نشان‌دادن قیمت‌های فعلی براساس ارزهای فیات (Fiat Currency) نخواهد بود.

به منظور سادگی، کیف پول‌های نرم‌افزاری (برای مثال Trust Wallet) برای پرداخت‌های روزانه برتر شناخته می‌شوند. برای امنیت، کیف پول‌های سخت‌افزاری عملاً در این ویژگی که کلیدهای خصوصی را از چشم سایرین پنهان کنند بی‌رقیب هستند. کاربران ارزهای دیجیتال در هر دو مدل کیف پول اقدام به نگهداری دارائی‌های خویش می‌کنند.

استخراج ارز دیجیتال (Cryptocurrency Mining)

پروسه‌ای که در عکس بالا به آن اشاره شده را اصطلاحاً استخراج (Mining) می‌نامند. اگر ماینر یک راه‌حل پیدا کند، بلوک ساخته شده به زنجیره بلاک‌چین اضافه می‌شود. در نتیجه، ماینر یک جایزه بر پایه ارز محلی در آن بلاک‌چین، برای مثال بیت‌کوین، دریافت می‌کند.

پازل رمزنگاری که ماینرها باید حل کنند شامل هش کردن دیتا به صورت مداوم برای ایجاد یک عدد کمتر از یک مقدار مشخص است. هش کردن تحت عنوان یک فعالیت یک طرفه به این معناست که در صورت داشتن خروجی، حدس زدن ورودی عملاً غیرممکن است؛ ولی در صورت داشتن ورودی، اعتبارسنجی خروجی کاملاً بدیهیست. در این صورت، هر شرکت‌کننده می‌تواند تأیید کند که ماینر یک بلوک “صحیح” ایجاد کرده است و موارد نامعتبر را رد کند. در این صورت، ماینر هیچ جایزه‌ای نگرفته و منابع را برای ساخت یک بلوک نامعتبر هدر داده است.

این باعث یک تئوری بازی جالب می‌شود که برای فردی که تلاش به تقلب می‌کند هزینه‌ساز بوده ولی برای افرادی که صادقانه فعالیت می‌کنند سودآوری دارد. هیچ مورد مخربی منابع مورد نیاز برای حمله نامحدود به یک شبکه قدرتمند را ندارد. در نتیجه، برای افرادی که با منابع خود به درستی فعالیت و مشارکت داشته باشند، انتظار برگشت سود بر روی سرمایه‌گذاری شان می‌رود.

اثباط کار یا Proof of Work

به جایزه‌ای که تحت عنوان حل کردن معما یا حل معادلات پیشرفته شبکه بلاک‌چین به ماینر داده می‌شود، اصطلاحاً تایید کار (Proof-of-Work(PoW)) گفته می‌شود. تعریف کلی PoW توصیف سیستمیست که نیازمند تلاش قابل توجه ولی قابل انجام است به منظور جلوگیری از مصارف خراب‌کارانه یا بیهوده از توان محاسباتی، همانند ارسال ایمیل‌های Spam یا شروع حملات رد سرویس. این ایده متعاقباً در امن‌کردن پول دیجیتال و در ایده تایید کار قابل استفاده مجدد (Reusable Proof of Work) با استفاده از الگوریتم SHA-256 در سال ۲۰۰۴ توسط هال فینی مورد استفاده قرار گرفت. بعد از معرفی آن در سال ۲۰۰۹، بیت‌کوین اولین کاربرد گسترده این ایده بود (فینی نیز جزء اولین طرف حساب‌های مبادلات بیت‌کوین بود).

خرید و فروش ارزهای دیجیتال در جهان و ایران

صرافی‌های بسیاری در طول این مدت به منظور مبادلات انواع کریپتوکارنسی ارزهای دیجیتال شروع به کار کرده‌‌اند که لیست همه این صرافی‌ها و ارزهای مورد معامله در هر یک را می‌توان با جزئیات کامل در وبسایت CoinMarketCap مشاهده کرد. برای مثال برای مشاهده ارزها و انواع معاملات صرافی Binance با جزئیات کامل به اینجا مراجعه کنید. به طور کلی معاملات ارزهای دیجیتال به دو دسته تقسیم می‌شوند: معاملات لحظه‌ای (Spot) و معاملات آتی (Futures) که برای بررسی کارمزد هریک از این مدل معاملات باید به وبسایت رسمی صرافی مدنظر مراجعه شود.

در ایران نیز، نوسانات بزرگ این بازار توجه بسیاری را به خود جلب کرده است و تمایل به ورود به این بازار روزافزون است. فعالیت‌های صرافی‌های داخل ایران از دید بین‌الملل رسمی نیستند و از این صرافی‌ها داخل وبسایت CoinMarketCap نامی برده نشده است.

منابع

“What Is Cryptocurrency? | Binance Academy”, Binance Academy, 2021.

ارز دیجیتال

این دوره برای چه کسانی طراحی شده؟

▪️علاقمندان به کسب درآمد اینترنتی ▪️ افراد ریسک پذیر ▪️ دوستداران سرمایه گذاری و معاملات ارزی ▪️ دانشجویان ▪️ کارمندانی که قصد دارند منبع درآمد جانبی برای خود ایجاد کنن

اهداف دوره:

▪️آشنایی کامل با انواع ارزهای دیجیتال و شیوه کسب درآمد از این ارزها (استخراج،خریدوفروش،سرمایه گذاری بلندمدت،لندینگ و بهره مندی از فورک در تحلیل های فاندامنتال)

گواهینامه ها:

⭕ در پایان دوره به دانشپذیران ،گواهینامه قابل ترجمه و مورد تائید وزارت علوم، تحقیقات و فناوری اعطاء خواهد شد.
⭕ این گواهینامه دارای هولوگرام و شماره سریال وزارت علوم بوده و قابلیت استعلام گواهینامه در سامانه VOHAC وجود
دارد.

مزایای دوره:

☑️ کسب تسلط بر مفاهیم و اصول سرمایه گذاری در بازار ارزهای دیجیتال
☑️ کسب توانایی در به دست آوردن سود لازم در این بازار پرسود و نوپا است.
☑️ آشنایی با اساتید حوزه‌ی ارزهای دیجیتال
☑️ ارتباط با دیگر فعالان حوزه‌ی ارزهای دیجیتال
☑️ با طی کردن این دوره آموزشی، توانایی به کار بستن این آموزش‌ها و نکات مندرج در آن را در عمل به دست خواهید
آورد و مهارت لازم برای سرمایه گذاری در نقاط ورود مناسب در این بازار را کسب خواهید نمود.

زمانبندی دوره:

- طول مدت برگزاری این دوره حدود2 ماه می باشد.

شرایط ویژه پرداخت :

💲امکان پرداخت هزینه دوره به صورت نقد و اقساط وجود دارد، جهت اطلاع از شرایط ویژه پرداخت با مشاورین ما تماس بگیرید.

روش تدریس:

🔲 نحوه ارائه مطالب با توجه به مباحث، کاملا کاربردی و با استفاده از امکانات کمک آموزشی در محیط واقعی بوده که گرایش به حل مسائل و کارآموزی دارد.

برخی از سرفصل ها:

✔️ نظام سودآوری و رشد در انقلاب چهارم صنعتی
✔️ مبانی و کاربردهای تکنولوژِی بلاکچین و فورک ها
✔️ پروتکل های بلاکچین وکاربردهای آنها و گونه شناسی انواع کریپتوکارنسی
✔️ خرید و فروش، مبادلات، نحوه کار با پلتفرم های کریپتوکارنسی
✔️ تحلیل های فاندامنتال و سیاست های سرمایه گذاری در کریپتوکارنسی
✔️ راهکار و روشها و مدلهای سرمایه گذاری،خرید و فروش و کسب سود از بازا

نگاهی به انواع دسته‌بندی ارزهای دیجیتال؛ از کریپتوکارنسی‌ها تا توکن‌های اوراق بهادار

سرمایه‌گذاران و افراد فعال در بازار رمزارزها لازم است انواع دسته‌بندی کریپتو اسِت‌ها (Cryptoassets) را بشناسند و ارزهای دیجیتال به‌طور کلی در ۶ دسته مختلف تقسیم‌بندی می‌شوند.

به گزارش خبرنگار حوزه بورس، بانک و بیمه خبرگزاری آنا، مجتبی آزادیان، هر شخصی به‌عنوان یک سرمایه‌گذار یا یک تریدر در بخش ارزهای دیجیتال باید با انواع دسته‌بندی ارزهای دیجیتال آشنایی کامل را داشته باشید و بداند از لحاظ فاندامنتالی و از لحاظ بنیادی این ارزها برای چه چیزی به وجود آمده‌اند و جزو کدام دسته از ارزهای دیجیتال قرار می‌گیرند.

بیشتر بخوانید:

همانطور که گفته شده، ترجمه واژه ارزهای دیجیتال یا کریپتوکارنسی یا رمزارزها یا اطلاق آن به همه این ارزهای دیجیتال که بیش از ۵ هزار ارز دیجیتال داریم، کار درستی نیست، اینها دسته‌بندی‌های خاص خودشان را دارند و به‌صورت کلی ما اینها را باید به‌عنوان کریپتو اسِت (Cryptoassets) بشناسیم و به‌عنوان دارایی‌های رمزنگاری شده یا دارایی‌های دیجیتال باید اینها را بشناسیم.

دسته اول؛ کریپتوکارنسی‌ها؛ مانند بیت‌کوین

دسته اول کریپتو اسِت‌ها، همان کریپتوکارنسی‌ها هستند یا چیزهایی که برای ابزارهای دریافت و پرداخت به وجود آمده‌اند، یعنی این ارزها به وجود آمده‌اند که برای دریافت و پرداخت روزانه ما به‌طور مثال خرید یک آب معدنی یا خرید یک خودکار، یا یک گوشی موبایل یا یک لپ‌تاپ خریدن و . استفاده شوند و در کارهای روزانه و روزمره ما بتوانند به‌عنوان پول و به‌عنوان ارز و به‌عنوان یک ابزاری که برای دریافت و پرداخت استفاده می‌شود، بتوانیم از آنها استفاده کنیم.

به‌طور مثال بیت‌کوین یا لایت‌کوین، اینها آمده‌اند که به‌عنوان ابزار دریافت و پرداخت باشند و برای مثال مانند یک ارز و مانند یک کارنسی از آنها استفاده بشود که البته بیت‌کوین ابزار دریافت و پرداخت خوبی نمی‌تواند باشد، به علت اینکه تعداد تراکنش‌هایی که در این شبکه ثبت می‌شود، در هر ثانیه بسیار پایین است و اصلاً نمی‌تواند ابزار دریافت و پرداخت خوبی باشد؛ اما به‌عنوان یک دارایی دیجیتال و برای نگهداری و برای یک پایه پولی بودن ابزار بسیار مناسبی است. اما کریپتوکارنسی‌هایی هستاند که سرعت‌شان بسیار بالاتر از بیت‌کوین است و اصطلاحاً تی‌پی‌اس آنها یا تراکنش بر ثانیه (Transactions per second) آنها می‌تواند بالاتر باشد و برای دریافت و پرداخت روزانه می‌توانند بسیار جذاب و عالی باشند.

دسته دوم؛ پرایوِسی کوین‌ها مانند زی‌کَش یا مونرو

بنابراین دسته اول کریپتوکارنسی‌ها هستند، دسته دوم ارزهای دیجیتالی هستند که برای حریم خصوصی به وجود آمده‌اند یا ارزهای دیجیتالی که به نام پرایوِسی کوین (Privacy Coin) اینها را در انواع کریپتوکارنسی دنیا می‌شناسند. همانطور که می‌دانید بیت‌کوین و لایت‌کوین و سایر ارزهای دیجیتال ناشناس نیستند، یک اشتباه بزرگی که این روزها خیلی هم متداول شده و همه مردم عادی این اشتباه را دارند، این است که فکر می‌کنند که با استفاده از ارزهای دیجیتال می‌توان تحریم‌ها را دور زد و پول‌های بزرگ را جابه‌جا کرد و . ؛ اما چنین اتفاقی نمی‌تواند رخ بدهد. در واقع آن بحث ناشناس‌بودن ارزهای دیجیتال هم درست نیست و در واقع ناشناس نیستند بلکه شبه ناشناس هستند.

اما دسته‌ای از ارزهای دیجیتال هستند که پرایوِسی کوین‌ها یا ارزهایی که برای حریم خصوصی هستند، اینها قابلیت‌هایی دارند که می‌توانند از آنها به‌عنوان یک ارز ناشناس استفاده کرد و هیچکس نتواند آنها را رهگیری کند و هیچکس نتواند ببیند از چه حسابی به چه حسابی منتقل شده‌اند، ارزهایی که در این دسته پرایوسی کوین می‌توانیم نام ببریم و جزو پرایوسی کوین‌ها دسته‌بندی کنیم میتوان به زی‌کَش یا زدکش و همچنین مونرو اشاره کرد که اینها ابزارهایی دارند که حتی در دارک‌وب هم می‌توان از آنها استفاده کرد و خیلی از خلافکاران ترجیح می‌دهند که از این دو تا ارز برای مبادلات مالی خودشان استفاده کنند.

دسته سوم؛ رمزارزهای خدمت‌دهنده مانند اتریوم

دسته سوم ارزهای دیجیتال می‌توانند ارزهایی باشند که به وجود آمده‌اند برای اینکه یک خدمتی به جامعه بکنند و یک کاری را انجام دهند که اینها یک «کوین از اِ سرویس» Coin as a Service (رمزارزهای خدمت‌دهنده) هستند یا ترجه فارسی آن سکه‌هایی هستند که برای خدمت به وجود آمده‌اند؛ یعنی ارز به‌عنوان خدمت از آنها یاد می‌شود. به‌طور مثال بیت‌کوین به وجود آمده است که سیستم بانکداری دنیا را دگرگون کند و ابزاری برای دریافت و پرداخت باشد و جزو کریپتوکارنسی‌ها قرار می‌گیرد؛ ولی اتریوم به وجود آمده است که کامپیوتر دنیا باشد، آمده است که بستری برای قراردادهای هوشمند باشد، بستری باشد برای تمام اتفاقاتی که می‌تواند در دنیا بیفتد و آنها را روی بستر اتریوم بیاورند و بتوانند روی آن پیاده‌سازی کنند. کمااینکه می‌بینید بیشتر از ۹۵ درصد توکن‌هایی که ارزهای دیجیتال هستند و در مارکت هستند، روی بستر ERC۲۰ یا روی بستر اتریوم پیاده‌سازی شده‌اند و اتریوم نیانده که اصلاً ابزار دریافت و پرداخت باشد، رسالت اتریوم چیز دیگری است. آمده است که کامپیوتر دنیا باشد، بنابراین دسته سوم رمزارزهای خدمت‌دهنده (کوین از اِ سرویس‌ها) هستند و بهترین مثالی که بتوانیم از دسته سوم بزنیم، اتریوم است تا تی آر ایکس (TRX) است.

دسته چهارم؛ استیبل کوین‌ها مانند یو اس دی تی یا تتر

دسته چهارم ارزهای دیجیتال ارزهایی هستند که یک پشتوانه‌ای دارند و اصطلاحاً یک پشتوانه ثابتی دارند. این پشتوانه می‌تواند یک سپرده بانکی باشد یا می‌تواند پول یک کشوری باشد یا می‌توان طلا باشد یا هر چیزی دیگری می‌تواند پشتوانه آنها باشد و ارزهای باثبات یا اصطلاحاً استیبل کوین (stablecoin) هستند که برای مبادلاتی که نمی‌خواهند نوسان داشته باشند، می‌توانند بسیار جالب و جذاب باشند و بدون کارمزد، بدون معطلی و بدون دردسرها و دغدغه‌های سیستم‌های انتقال پول مانند سوئیفت و . و انواع و اقسام سیستم‌های انتقال پولی که در دنیا وجود دارد که بعضاً کارمزدهای زیادی دارند و یا دردسرهای زیادی دارند و یا بعضاً بسیار زمان‌بر هستند یا طول می‌کشند، شما می‌توانید با چند کلیک ساده میلیون‌ها دلار را با کارمزد مثلاً سه دلار یا پنج دلار در کمتر از ۱۰ یا ۲۰ دقیقه جابه‌جا کنید و پول به حساب فردی که می‌خواهید، بنشیند و بسیار امن، بسیار سریع و بسیار قابل پیگیری است و به هیچ عنوان این قابلیت را ندارد که بتوان روی آن تقلبی کرد، این پرایوِسی کوین‌ها به وجود آمده‌اند که ابزارهای دریافت و پرداختی برای مبادلات بین‌المللی باشند که می‌توانیم یو اس دی تی (USDT) یا تتر را مثال بزنیم که هر تتر پشتوانه یک دلار دارد و در بازارهای ارزهای دیجیتال نوسانی ندارد و معمولاً خرید و فروش‌ها هم در بازار ایران با تتر انجام می‌شود یعنی شما تتر را از صرافی می‌خرید و تتر را می‌برید در صرافی لِول بعدی خودتان و هر ارزی را که بخواهید مانند بیتکوین یا اتریوم و . را میتوانید تهیه کنید.

دسته پنجم؛ توکن‌های سودمند مانند آیوتا

دسته بعدی ارزهای دیجیتال، یوتیلیتی توکن‌ها یا توکن‌های سودمند یا Utility Tokens هستند یا توکن‌هایی هستند که برای کاربردهای خاص به وجود آمده‌اند، این توکن‌ها هرکدام به وجود آمده‌اند که یک کاری را در دنیا انجام بدهند، یک دردی را از دنیا دوا کنند، به‌طور مثال پروژه آیوتا یا ارز دیجیتال IOTA که روی بستر اینترنت اشیا قرار است کار کند و ارزهای دیجیتال اینها مانند یک بلیت سینما فقط در همان سینما اعتبار دارند و در جای دیگه اعتبار ندارند.

این ارزهای دیجیتال اعتبار کلی در بقیه سیستم‌ها ندارند و فقط قرار است در همان سیستم خودشان ابزار دریافت و پرداخت باشند و ابزار جایزه باشند و بلیت ورود به جایی باشند که به اینها یوتیلیتی توکن (Utility Token) می‌گویند.

دسته ششم؛ سِکیوریتی توکن‌ها یا توکن‌های اوراق بهادار

دسته ششم ارزهای دیجیتال سِکیوریتی توکن‌ها، یا توکن اوراق بهادار (Security Tokens) هستند یا ارزهایی که می‌توانیم به‌عنوان اوراق بهادار از آنها نام بببریم که آنها سهامی هستند از شرکت‌های مختلف و هنوز خیلی جا نیفتاده‌اند و کم کم رویکرد به سمت آنها مثبت می‌شود و سِکیوریتی توکن‌ها دارند کم کم جای پای خودشان را سفت می‌کنند و به دنیا عرضه می‌شوند و ما یک چیزی داریم در بستر ارزهای دیجیتال به عنوان ICO که به عنوان اینیشیال کوین آفرینگ یا عرضه اولیه سکه (Initial Coin Offering) می‌شناسیم که همان پیش عرضه ارزهای دیجیتال است و در خصوص سکیوریتی توکن‌های یک موضوعی داریم به‌عنوان STO یا همان سکیوریتی توکن آفرینگ که همان عرضه توکن اوراق بهادار (Security Token Offerings (STO است که به نوعی پیش‌عرضه و پیش‌فروش این اوراق بهادار است.

بنابراین ۶ دسته کلی ارزهای دیجیتال را با آنها آشنا شده‌ایم، بخش نخست کریپتوکارنسی‌ها بودند که ابزار دریافت و پرداخت هستند مانند بیت‌کوین، مانند لایت کوین؛ دسته بعدی پرایوسی کوین‌ها هستند، ارزهایی هستند که برای ناشناس بودن آمده‌اند مانند زد کش یا مونرو؛ دسته بعدی کوین از اِ سرویس‌ها هستند و ارزهایی هستند که به‌عنوان یک خدمت آمده‌اند، مانند اتریوم یا تی‌آر ایکس؛ دسته چهارم استیبل‌کوین‌ها یا همان کوین‌های باثبات مانند تتر، مثل یو اس دی سی که اینها پشتوانه یک دلار آمریکا دارند و دسته پنجم یوتیلیتی توکن‌ها هستد که ابزارهایی هستند برای کاربردهای خاص و ارزهایی برای کاربردهای خاص هستند و دسته ششم اس‌تی او ها یا یا سِکیوریتی توکن‌ها یا همان اوراق بهادار هستند که روی سیستم ارزهای دیجیتال پیاده‌سازی شده‌اند.

برای خرید و فروش کردن ارزهای دیجیتال خیلی مهم است که بسکِت یا سبدی که جمع می‌کنیم، ترکیبی از این ارزها باشد که هرکدام ریسک مختلفی دارد و هرکدام برای کار مختلفی به دنیا آمده‌اند و واجب است که بدانیم که از هرکدام از این دسته‌ها چه مقدار باید در سبد سرمایه‌گذاری خودمان داشته باشیم و کدام‌ها می‌توانند احتمالاً به ما سودهای بیشتری برسانند.