مزایا و معایب تحلیل عمودی

آموزش اندیکاتور فیبوناچی – معرفی و آموزش کاربردی Fibonacci

هر معامله گری باید طیف وسیعی از ابزارهای مخصوص معامله برای پیش بینی حرکات قیمت بازار داشته باشد و صد البته که هر تریدری باید درباره ابزار بسیار قدرتمند فیبوناچی آگاهی داشته باشد. این اندیکاتور به شما کمک می کند تا سیگنالهای بسیار زیادی را کشف کنید.

فیبوناچی چیست؟

فیبوناچی یک اندیکاتور معاملاتی رایج است که در تحلیل تکنیکال استفاده می شود و سطوح حمایت و مقاومت را به شما نشان می دهد. در عین حال، اگر بدانید چگونه از سیگنال های فیبوناچی استفاده کنید، می توانید از این سطوح به عنوان نقاط ورود و خروج کامل استفاده بکنید.

سطوح فیبوناچی ابزار بسیار قدرتمندی برای معامله در بازار فارکس هستند. شما می توانید این سطوح را به طور مجزا و یا به صورت ترکیب با سایر ابزارهای دیگر مثل، الگوهای شمعی، اندیکاتورهایی مثل میانگین متحرک ها و الگوهای روی چارت ها، استفاده کنید.

فیبوناچی در حقیقت یک ریاضیدان ایتالیایی بود که یک سری اعداد را معرفی کرد. این اعداد برای معامله گران تحلیل تکنیکال در فارکس به خصوص در بازار فارکس، که با استفاده از این ابزار ترید می کنند، بسیار اهمیت دارد.

یکی از مزایای ترید با فیبوناچی این است که در هر تایم فریمی جواب می دهند. معروفترین آنها، فیبوناچی اصلاحی یا Retracement و فیبوناچی گسترشی یا Extension است. البته ما در این مقاله هر شش نوع فیبوناچی را برای شما توضیح خواهیم داد.

نکاتی را که در این مقاله با هم مرور خواهیم کرد به شرح زیر است:

فیبوناچی چیست، آموزش کار با مزایا و معایب تحلیل عمودی اندیکاتور فیبوناچی و انواع فیبوناچی، انواع اندیکاتور فیبوناچی، اندیکاتور فیبوناچی اصلاحی یا RET، اندیکاتور فیبوناچی گسترشی یا EXT، فیبوناچی منطقه زمانی یا Time Zone، فیبوناچی کمانی یا Arc، فیبوناچی کانال یا Channel و فیبوناچی بادبزن یا Fan، سطوح فیبوناچی چه مفهومی دارند، سطوح مقاومت و حمایت در اندیکاتور فیبوناچی، مزایا و معایب آموزش کار با اندیکاتور فیبوناچی و سخن پایانی.

آموزش اندیکاتور فیبوناچی

فیبوناچی قسمت بسیار مهمی از دریای تحلیل تکنیکال در بازارهای مالی به خصوص بازار فارکس است. تحلیل بازار به وسیله فیبوناچی، در حقیقت مطالعه شناسایی سطوع بالقوه مقاومت و حمایت در آینده، بر اساس روندهای گذشته قیمت و بازگشت های آن است.

بر اساس پلتفرم معاملاتی متاتریدر 5، شش نوع ابزار فیبوناچی در بازار وجود دارد که ما در اینجا قصد داریم دوتای آنها را مزایا و معایب تحلیل عمودی به طور کامل به شما معرفی کنیم و مابقی را بطور خلاصه توضیح دهیم. این شش نوع به شرح زیر است:

1. فیبوناچی اصلاحی
2. گسترشی
3. Channel
4. Arcs
5. Fan
6. Time Zone

انواع اندیکاتور فیبوناچی

فیبوناچی اصلاحی Fibonacci Retracement (RET)

همانطور که پیشتر به شما گفتیم، در میان این شش نوع فیبوناچی، دوتای آنها از همه مهمتر هستند. فیبوناچی اصلاحی یا RET یکی از آنها می باشد.

سطوح بازگشتی فیبوناچی، خطوط افقی هستند که به شما نقاط احتمالی مقاومت و حمایت را نشان می دهند. سطوح بازگشتی فیبوناچی، برای پیش بینی اصلاح قیمت در مقابل روند اولیه است.

چطور فیبوناچی اصلاحی را رسم کنیم؟

خیلی مهم است که این اندیکاتور را درست رسم کنیم تا بتوانیم سیگنال های موجود را بگیریم.

1- فیبوناچی RET را روی پلتفرم معاملاتی تان جستجو کنید.

2- روند موجود را پیدا کنید و بالاترین و پایین ترین قله و دره را مشخص کنید. برای اطمینان از درستی، باید هیچ قله و دره دیگری موجود نباشد.

3- یک خط بکشید – این خط به خط پایه معروف است – بالاترین و پایین ترین قله ای که پیدا کردید را با این خط به هم وصل کنید.

4- اگر در حال ترید کردن روند صعودی باشید، باید این خط را از پاین ترین دره پیدا شده به بالاترین قله موجود، وصل کنید. اگر در حال ترید کردن روند نزولی باشید، این خط پایه را باید از قله پیدا شده به دره رسم کنید. برای ساده تر کردن کار، به خاطر بسپارید که در روند صعودی، شما باید این خط را از گوشه چپ تا گوشه راست رسم کنید.

5- به محض کشیدن خط پایه، شش سطح افقی فیبوناچی ظاهر می شوند. آنها 0.0%، 23.6%، 38.2%، 50%، 61.8% و 100% هستند. یادتان باشد این سطوح قابل تغییر هستند. شما همیشه می توانید با رجوع به مزایا و معایب تحلیل عمودی تنظیمات فیبوناچی خود در پلتفرم معاملاتی تان، بسته به استراتژی که استفاده می کنید، این سطوح را تغییر دهید و یا به آنها بیافزایید.

6- از آنجا که این سطوح به عنوان حمایت و مقاومت عمل می کنند، قیمت دارایی مورد نظر شما قرار ست در کوتاه مدت بین این سطوح، نوسان داشته باشند. در این گونه مواقع، قیمت یا باید سطح فیبوناچی را بشکند، که به این معنی است که روند قوی است و تا سطح بعدی حرکت می کند و یا پس از برخورد با این سطوح، باید بازگردد.

فیبوناچی گسترشی یا Fibonacci Extension

همانطور که قبلا به شما گفتیم دو نوع از فیبوناچی ها هستند که اهمیت بسیار بیشتری نسبت به بقیه دارند. فیبو گسترشی دومین فیبوی بسیار مهم از نظر تحلیلگران بازار است. فیبوناچی EXT ابزاری است که تریدرها از آن برای به دست آوردن تارگت های سود و یا تخمین اینکه قیمت بعد از اتمام پولبک تا کجا می تواند برود، استفاده می کنند. سطوح فیبوی گسترشی همچنین نواحی هستند که قیمت ممکن است پس از برخورد با آنها، برگردد.

طریقه رسم فیبوناچی گسترشی

برای رسم فیبوی گسترشی شما باید دو موج را در نظر بگیرید.

1- اولین موج، موج AB است که شامل کل روند می شود. فاصله نقطه A تا B برابر با 100% است.

2- موج دوم، موج BC است، که در واقع اصلاح روند اولیه یا همان موج AB است. نقطه C آغاز گسترش فیبوناچی است.

به طور کلی، برای رسم فیبوی گسترشی شما به سه نقطه (که در حقیقت ابتدا، انتها و اصلاح دو موج گفته شده بالا است) نیاز دارید. شما باید ابتدای روند جدید و انتهای آن را که همان موج AB است را مشخص کنید. حال باید دنبال نقطه سوم که همان اصلاح موج AB است بگردید. اگر شما در حال ترید در یک روند نزولی هستید، باید دنبال یک کف بالاتر بگردید. بالعکس، اگر در حال ترید یک روند صعودی هستید، باید دنبال یک قله پایین تر باشید.

فیبوناچی منطقه زمانی یا Time Zone

فیبوناچی تایم زون یا منطقه زمانی، یک ابزار تحلیل تکنیکال دیگر است که بر اساس زمان درست شده است. این اندیکاتور روی موجهای بزرگ یا کوچک چارت، شروع می شود و به صورت خطوط عمودی به سمت راست روی نمودار، ظاهر می شود.

هرکدام از این جدول ها، منطقه زمانی است که می توانند منجر به موجهای صعودی، نزولی و یا بازگشتی شوند. لازم به ذکر است تمامی این خطوط یا جدول ها، بر اساس اعداد فیبوناچی هستند.

فیبوناچی کمانی یا Arc

فیبوناچی آرک، نیم دایره هایی هستند که از خط پایه این اندیکاتور، که مثلا قله A را به دره B وصل می کند، به سمت بیرون ترسیم می شوند. این کمان ها خط پایه را در اعداد 23.6%، 38.2%، 50%، 61.8% و 78.6% قطع می کنند.

در حقیقت این کمان ها نقش خطوط مقاومت و حمایت را بازی می کنند. روش رسم این اندیکاتور نیز به این شکل است که باید یک قله را به یک دره و یا بالعکس، ترسیم کنید.

فیبوناچی کانال یا Channel

فیبوناچی کانال یک ابزار تحلیل تکنیکال است که برای پیدا کردن نقاط حمایت و مقاومت استفاده می شود. این ابزار، بر اساس اعداد فیبوناچی درست شده است. در حقیقت این اندیکاتور تغییر شکل یافته فیبوناچی بازگشتی است و تنها تفاوت آن این است که به جای خطوط افقی، خطوط آن مورب می باشد.

طریقه رسم فیبوناچی کانال به این شکل است که اگر روند موجود صعودی باشد، ابتدا دو دره (دره دوم باید بالاتر از دره اول باشد) را پیدا کنید. این دو دره در واقع نقش نقطه صفر اندیکاتور را بازی می کند. سپس یک قله مابین این دو موج پیدا کنید و نقطه سوم فیبوناچی کانال را تا بالای این قله بکشید.

فیبوناچی بادبزن یا Fan

فیبوناچی کانال یک ابزار دیگر از انواع ابزارهای تحلیل تکنیکال و نوعی دیگر از فیبوناچی است. کار این فیبوناچی نیز، کشف مناطق حمایت و مقاومت است. برای رسم این فیبو نیز، ابتدا یک موج را پیدا کنید و سپس کف این موج را به سقف همان موج بکشید.

سپس با سه خط موازی هم که اعداد 38.2%، 50% و 61.8% فیبوناچی روی آنها نوشته شده است، مواجه می شوید. این سه خط نقش خطوط مقاومت و حمایت را برای شما بازی می کنند.

سطوح فیبوناچی چه مفهومی دارند؟

همانگونه که انواع مختلف فیبوناچی را مشاهده کردید، سطوح فیبوناچی خطوط افقی، عمودی و یا موربی هستند که قرار است نقاط حمایت و مقاومت را به ما نشان دهند. این سطوح در حقیقت از اعداد مشهور فیبوناچی گرفته شده اند.

کنار هر سطح، یک عدد قرار دارد. مثلا این اعداد در فیبوناچی بازگشتی، به ما نشان می دهند که چه مقدار از حرکت اصلی قرار است بازگشت داشته باشد. مثلا در همین فیبوناچی بازگشتی، قرار است این سطوح بازگشتی به ما در ورود به یک پوزیشن، تشخیص حد ضرر و تنظیم اهداف قیمتی کمک کنند.

سطوح مقاومت و حمایت در اندیکاتور فیبوناچی

همانطور که پیشتر گفته شد، یکی از اهداف اصلی استفاده از فیبوناچی، تشخیص سطوح مقاومت و حمایت است. یادتان باشد برای بهترین استفاده از فیبوناچی، بهتر است آنها را با دیگر ابزار تحلیل تکنیکال، ترکیب کنید.

به عنوان نمونه در تصویر زیر شما می بینید که بعد از انتخاب کف تا قله یک موج صعودی با استفاده از فیبوناچی بازگشتی، چطور قیمت بعد از برخورد به سطح 23.6% که نقش حمایت را بازی کرده، بازگشته است.

مزایا و معایب آموزش کار با اندیکاتور فیبوناچی

فیبوناچی هم مثل مزایا و معایب تحلیل عمودی هر ابزار دیگری محاسن و معایب مختص خودش را دارد. در این قسمت از مقاله، ما تعدادی از مزایا و معایب آن را با شما به اشتراک می گزاریم.

مزایای استفاده از فیبوناچی

اولین مزیت فیبوناچی نشان دادن سطوح مقاومت و حمایت است. در تمام انواع فیبوناچی ها، شما می توانید این حسن بزرگ را مشاهده کنید. مزیت دوم فیبوناچی، قابل استفاده بودن در تمام تایم فریم ها می باشد. این، حسن بسیار بزرگی است که شما در بازه های زمانی مختلف، قادر خواهید بود از فیبوناچی، بهره مند شوید.

ولی نکته قابل توجه این است که هرچه تایم فریم شما بالاتر باشد، دقت صحیح بودن فیبوی شما نیز، بالاتر خواهد رفت.

مزیت دیگر فیبوناچی این است که برخلاف دیگر اندیکاتورها که فقط بر اساس فرمول ها بنا شده اند فیبوناچی، ترکیبی از فرمول و روانشناسی بازار فارکس است.

معایب استفاده از فیبوناچی

در این قسمت برخی از معایب فیبوناچی را با شما به اشتراک خواهیم گذاشت. اولین ایرادی که بر فیبوناچی می گیرند، تشخیص نقطه ورود صحیح است. برخی از معامله گران بر این باورند که از آنجا که روند هرگز خنثی نیست و بالا و پایین دارد، پیدا کردن نقطه ورود در فیبوناچی کار مشکلی است.

ایراد دوم فیبوناچی، سیگنالهای اشتباه آن است. این مسئله در معامله با فیبوناچی زیاد اتفاق می افتد. بارها اتفاق افتاده که قیمت قبل از برخورد با سطوح فیبوناچی، بازگشته است. البته این نکته بسیار مهم استفاده از فیبوناچی است.

قرار نیست که قیمت دقیقا با سطوح فیبوناچی برخورد کند و سپس برگردد. بسیاری از تریدرهای حرفه ای حد سودهای خودشان را چند پیپ قبل از این سطوح می گذارند تا بتوانند به این طریق از این مشکل، جلوگیری کنند.

ایراد دیگری که از فیبوناچی گرفته می شود، این است که از فیبوناچی در Expert Advisor یا تجارت خودکار نمی شود استفاده کرد ( اکسپرت ادوایزر «Expert Advisor» به سیستم‌ها، نرم‌افزارها و ربات‌هایی گفته می‌شود که به‌صورت خودکار می‌توان در انجام معاملات از آن‌ها استفاده کرد).

تا این لحظه نوشتن الگوریتمی که در EA کار کند غیر ممکن بوده است. در نتیجه این ابزار، در استراتژی های الگوریتمی موفق نبوده است.

سخن پایانی

برای قوی شدن در بازارهای مالی به خصوص بازار فارکس، شما نیاز به یک جعبه ابزار کامل و حرفه ای دارید. هرچه ابزارهای درون این جعبه بیشتر باشد، شما با اطمینان به نفس بیشتری قادر خواهید بود تا معاملات موفق تری انجام دهید.

یکی از ابزارهای واجبی که در این جعبه نیاز دارید، ابزار بسیار خوب و حرفه ای فیبوناچی است. فراموش نکنید که در بازارهای مالی کسانی موفق هستند که قادرند، این ابزارها را با هم ترکیب کنند.

فیبوناچی یکی از آن ابزارهایی است که در صورت ترکیب با مثلا الگوهای شمعی-ژاپنی، میانگین های متحرک و یا دیگر اندیکاتورها، بسیار قوی و دقیق عمل می کند. فیبوناچی ها می توانند سطوح مقاومت و حمایت را به شما نشان دهند.

آنها همچنین قادرند نقاط ورود و خروج را به شما نشان دهند. ولی این مسئله به این بستگی دارد که شما چقدر بتوانید آنها را بیشتر و بیشتر رسم کنید تا بتوانید بهترین نتیجه را از آنها بگیرید.

در ضمن شما میتوانید جهت کسب اطلاعات بیشتر در خصوص سایر اندیکاتورهای مهم به مقاله بهترین اندیکاتور مراجعه کنید.

ادغام عمودی چیست؟ (انواع، مزایا، معایب و مثال‌ها‌)

صرف‌نظر از این‌که از این موضوع آگاه باشیم یا خیر، بسیاری از شرکت‌ها در یک یا چند نقطه «ادغام عمودی» را انجام می‌دهند. در حقیقت، برخی از محبوب‌ترین مشاغل در جهان از طریق ادغام عمودی، کنترل تولید و توزیع محصولات خود را به‌ دست آورده‌اند. در این مطلب، قصد داریم ادغام عمودی، مزایا و معایبش را توصیف کنیم؛ ۲ راهبرد برای تحقق‌ یافتن و هم‌چنین چند نمونه‌ی واقعی از روند آن را ارائه دهیم و در ادامه، به مقایسه‌ی آن با ادغام افقی بپردازیم؛ با ما همراه باشید.

جدیدترین فرصت‌های شغلی شرکت‌های معتبر را در صفحه آگهی استخدام ببینید.

ادغام عمودی چیست؟

به کنترل فرایند تولید توسط یک سازمان یا شرکت، ادغام عمودی گفته می‌شود. فرایند تولید، که به‌ عنوان زنجیره‌ی تأمین نیز شناخته می‌شود، به تبدیل مواد اولیه به کالاهای تمام‌شده اشاره دارد که در نهایت در دسترس مشتری قرار می‌گیرند.

زنجیره تأمین شامل ۴ مرحله‌ی اصلی است:

1. مواد اولیه، به عنوان کالا نیز شناخته می‌شود؛
2. تولید؛
3. توزیع؛
4. خرده‌فروشی.

زمانی که شرکتی کنترل چندین مرحله از تولید را به دست می‌گیرد، به‌ صورت عمودی ادغام می‌شود؛ یعنی اغلب شامل خرید یک شرکت از شرکت دیگر، مانند خرده‌فروش، توزیع‌کننده یا تأمین‌کننده، است که در زنجیره‌ی تأمین همان بازار یا صنعت درگیر است. به طور کلی، شرکت‌هایی که به‌ صورت عمودی ادغام می‌شوند، سعی می‌کنند کنترل مرحله‌ی زنجیره تأمین را به دست آورند که به طور مستقیم قبل یا بعد از جایگاه آن‌ها در فرایند تولید است.

شرکت‌ها به دلایل زیر ادغام عمودی را انتخاب می‌کنند:

• دسترسی به کانال‌های جدید توزیع؛
• کاهش هزینه‌های تولید؛
• زنجیره تأمین تقویت‌شده؛
• افزایش سود؛
• افزایش راندمان تولید؛
• کاهش تأخیر در توزیع.

انواع ادغام عمودی

هر شرکتی با ۲ روش عمده می‌تواند چندین وجه از زنجیره‌ی تأمین را کنترل کند و به طور مؤثر ادغام عمودی شود:

ادغام رو‌به‌جلو (Forward Integration)

ادغام روبه‌جلو به موقعیتی گفته می‌شود که شرکت کنترل مرحله‌ای را به دست می‌گیرد که دورتر از مراحل تولید است و با عنوان «پایین‌دست» شناخته می‌شود.

به‌ عنوان مثال، سازمان ممکن است کنترل فرایند پس از تولید را با مدیریت توزیع خود یا افتتاح فروشگاه خرده‌فروشی به عهده بگیرد. در این‌جا ادغام رو به جلو با حذف نیاز به همراه واسطه، سودآوری سازمان را افزایش می‌دهد.

ادغام روبه‌عقب (Backward Integration)

ادغام روبه‌عقب زمانی است که شرکت مرحله‌ای را کنترل می‌کند که مقدم بر مرحله‌ی خود در فرایند تولید است و هم‌چنین به عنوان «بالادست» شناخته می‌شود.

به ‌عنوان مثال، یک خرده‌فروش ممکن است شرکتی را بخرد که محصول خودش را تولید می‌کند.

ادغام عمودی در مقایسه با ادغام افقی

ادغام عمودی و افقی استراتژی‌هایی هستند که مشاغل در صنعت یا فرایند تولیدشان از آن‌ها استفاده می‌کنند. همان طور که قبلا اشاره کردیم، زمانی که یک شرکت کنترل مرحله‌ی زنجیره‌ی تأمین را، که در فرایند تولید بالادست یا‌ پایین‌دست آن‌هاست، به دست آورد، ادغام عمودی صورت می‌گیرد؛ از سوی دیگر، ادغام افقی زمانی است که یک شرکت کنترل خود را بر سازمانی به دست می‌آورد که از سطح و ارزش یکسانی برخوردار باشد.

دلایل زیر انجام می‌شود:

• دسترسی به بازارهدف یا مشتریان جدید؛
• حذف رقابت؛
• بزرگ شدن شرکت؛
• خدمات و محصولات متنوع؛
• افزایش سودآوری؛
• کاهش هزینه‌های صرف‌شده برای مواردی مانند توزیع، تولید و بازاریابی.

ادغام افقی رقبا را حذف می‌کند که برای شرکت‌ها بسیار مناسب است؛ هم‌چنین، به این معنی است که مصرف‌کنندگان، گزینه‌های کم‌تری در بازار دارند. این موضوع می‌تواند به انحصار بینجامد؛ یعنی یک شرکت عرضه در یک صنعت خاص، قیمت‌ها و در دسترس بودن خدمات و محصولات را کنترل کند.

مزایای ادغام عمودی

شرکت‌ها به دلیل مزایای بسیار، ادغام عمودی را انتخاب می‌کنند که در ادامه به تعدادی از آن‌ها اشاره خواهیم کرد:

• کاهش هزینه‌های تولید: بدون نیاز به تورم، شرکت می‌تواند هزینه‌های تولید و توزیع خود را با نگه داشتن آن‌ها به صورت درون‌سازمانی کاهش دهد؛
• امکان دسترسی به کانال‌های جدید توزیع:‌ توانایی توزیع محصولات این امکان را به شرکت می‌دهد تا به بازارهای جدید دسترسی پیدا کند؛
• افزایش بهره‌وری تولید: ادغام عمودی به این معنی است که در هنگام معاوضه‌ی محصولات، تأخیر و خطای کم‌تری وجود دارد؛
• کاهش هزینه‌ها به‌ دلیل صرفه‌جویی در مقیاس: این مورد به کاهش هزینه‌های واحد مربوط، از طریق خرید عمده‌ی مواد اولیه یا ساده‌سازی فرایند تولید، اشاره دارد؛
• افزایش سود: کاهش هزینه‌های تولید و توزیع به سودآوری بیش‌تر شرکت منجر می‌شود؛
• کاهش تأخیر توزیع: توزیع، بدون استفاده از شرکت شخص ثالث، کارایی بیشتری خواهد داشت؛
• توسعه‌ی بازار رقابتی‌تر: شرکت‌هایی که به‌ صورت عمودی ادغام می‌شوند، می‌توانند محصولات خود را با قیمت پایین‌تری عرضه و بازار رقابتی تری را برای مصرف‌کننده فراهم کنند.

معایب ادغام عمودی

اگرچه ادغام عمودی می‌تواند برای شرکت بسیار مفید باشد، معایبی نیز دارد که در ادامه به آن‌ها می‌پردازیم:

ضریب جینی و منحنی لورنز چیست؟

«منحنی لورنز» (Lorenz Curve) از شاخص‌های مهم وضعیت «توزیع ثروت» در جامعه مزایا و معایب تحلیل عمودی می‌باشد. بسیاری از کارشناسان آن را شاخص مهمی برای نمایش نابرابری‌های اجتماعی به صورت کلی نیز می‌دانند. ارتباط این دو مفهوم یعنی «نابرابری توزیع ثروت» و «نابرابرهای اجتماعی» در جوامعی که دارای اقتصاد آزاد می‌باشند آشکارتر است.

در صفحه منحنی لورنز، محور عمودی نشان‌گر درصد تجمعی درآمد و محور افقی نشان‌گر درصد تجمعی جمعیت جامعه است. در حالت «توزیع کاملا یکنواخت ثروت میان اعضای جامعه»، منحنی لورنز به «خط توزیع کاملا برابر» تبدیل می‌شود (نمودار زیر را ببنید). در حالت «نابرابری کامل» یعنی وضعیتی که همه ثروت جامعه دست یک نفر باشد و بقیه اعضای جامعه هیچ دارایی یا درآمدی نداشته باشند منحنی لورنز به «خط توزیع کاملا نابرابر» تبدیل می‌شود. در جوامع واقعی منحنی لورنز در فاصله بین این دو خط قرار می‌گیرد.

مطابق با تعریف فوق «هر چقدر منحنی لورنز در یک جامعه فرضی به «خط توزیع کاملا برابر» نزدیک‌تر باشد توزیع ثروت در آن جامعه عادلانه‌تر انجام گرفته است.»

مفهوم شاخص یا «ضریب جینی» (Gini Index) وابستگی نزدیکی به مفهوم «منحنی لورنز» دارد. ضریب جینی عددی است بین صفر و یک و برابر است با «سطح محصور» بین «منحنی لورنز» و «خط توزیع کاملا برابر».

در حالتی که منابع و ثروت‌های جامعه به صورت «کاملا عادلانه» بین افراد توزیع شده باشد،‌ منحنی لورنز به خط «توزیع کاملا برابر» می‌چسبد و ضریب جینی برابر صفر می‌شود.

برعکس در حالت «توزیع کاملا نابرابر ثروت» در یک جامعه یعنی انحصار مطلق (همه ثروت جامعه دست یک نفر باشد در حالی‌که سایر افراد ثروتی معادل صفر دارند) ضریب جینی مساوی با یک خواهد بود.

اسکلت بتنی؛ مزایا، معایب و متداول‌ترین کاربردها

اسکلت ساختمان، یکی از اجزای اصلی ساختمان‌سازی است؛ در اصل، اسکلت‌بندی پایه و اساس یک ساختمان را تشکیل می‌دهد. اسکلت‌های بتنی یا سازه‌های بتنی در بسیاری از ساختمان‌ها مورد استفاده قرار می‌گیرند. از سازه‌های بتنی می‌توان در پله‌ها، ستون، فونداسیون و بسیاری از مکان‌های دیگر استفاده کرد. برای ساخت یک سازه بتنی از بتون آرمه (سیمان، شن، ماسه و پولاد به صورت میلگرد ساده و میلگرد آجدار) استفاده می‌شود. اسکلت‌های بتنی در عین اینکه مزایای زیادی دارند، دارای معایبی هم هستند. در این مقاله می‌خواهیم در مورد مزایا و معایب سازه‌های بتنی صحبت کنیم. تا انتهای این مقاله همراه ما بمانید.

فایل صوتی این مقاله

همه‌چیز در مورد اسکلت بتنی

سوال خیلی از افراد این است که اسکلت بتنی چیست؟ اسکلت بتنی بهتره یا فلزی؟ قبل از اینکه در مورد سازه‌های بتنی صحبت کنیم، بهتر است بدانید که به طور کلی اسکلت ساختمان در دو نوع فلزی و بتنی پایه‌ریزی می‌شود. از اسکلت بتنی به صورت معمول برای مقاوم‌سازی ساختمان و بتن استفاده می‌شود. پله، ستون، فونداسیون یا پی ساختمان و … معمولا از اسکلت بتنی ساخته می‌شود؛ چرا که استفاده از آن استحکام سازه را در برابر لزرش و یا اتفاقات دیگر بالا می‌برد.

اگر برای شما سهولت در ساخت اسکلت بتنی ساختمان یک طبقه و یا اسکلت بتنی ساختمان دو طبقه مطرح است، بهتر است از سازه بتنی استفاده کنید. اما با این حال بازهم نمی‌توان در مورد سازه بتی یا فلزی صحبتی داشت؛ چرا که هر کدام معایب و مزایا خاص خود را دارند. سازه‌های بتنی دارای دو بخش عمودی و افقی هستند:

بخش عمودی، شامل تیرها و بخش های افقی آن شامل ستون‌ها هستند. حقیت ماجرا اینجاست که سازه‌های بتنی، دوام و استحکام سازه‌های فلزی ندارند؛ به طور میانگین، حداقل عمر یک سازه بتنی، حدود 50 تا 60 سال است؛ چرا که بتن با گذشت زمان باعث افت و خزش می‌شود و در عملکرد سازه در زمان زلزله تاثیرگذار است. به طور کلی هدف از ساخت سازه‌های بتنی موارد زیر هستند:

پیوند استخوان برای ایمپلنت، مزایا و معایب و عوارض درمان

پیوند استخوان، پروسه ای هست که طی آن ضخامت و گاهی ارتفاع استخوان فک، جهت قرار دادن ساپورت ایمپلنت افزایش می یابد. ما با کمک استخوان سالم خود فرد از ناحیه ای دیگر از دهان و در بیشتر موارد با کمک انواع پودراستخوان، به بازسازی و یا ترمیم اختلالات کوچک استخوانی می پردازیم.

چه مواقعی پیوند استخوان انجام میدهیم؟

1. مواقعی که خیلی وقت هست که دندان کشیده شده است.
2. وجود بیماری لثه
3. اگر به علتی به ناحیه مورد نظر برای ایمپلنت شما ضربه وارد شده است. (ورزشهای رزمی)
4. وجود نقایص تکاملی در منطقه ایمپلنت دندان

چرا از دست دادن دندان باعث از دست دادن استخوان دندان میشود؟

آنچه استخوان دندان ما را حفظ میکند،حضور خود دندان هست. بنابراین با از دست دادن دندان، به مرور زمان استخوان ناحیه دندانی ما در جهات افقی(ضخامت استخوان فک) و عمودی (ارتفاع استخوان فک )شروع به کاهش میکند. و اگرسریع دندان جایگزین نشود، ممکن است که این یکی از عللی که بعد از کشیدن دندان، ما اصرار به گذاشتن زود هنگام ایمپلنت دندان میکنیم، همین هست که تا میتوانیم از استخوان فک خود بیمار استفاده کنیم. معمولا بهترین زمان برای جایگزینی ایمپلنت دندان، حداکثر تا دوماه بعد از کشیدن دندان هست. و بعد از آن به احتمال زیاد اگر بخواهیم ایمپلنت دندان انجام دهیم، باید از روشهای مختلف پیوند استخوان برای ایمپلنت استفاده کنیم.

چه کسانی نیاز به پیوند استخوان دارند؟

در بسیاری مواردی که گذاشتن ایمپلنت دندان در همان روز کشیدن دندان انجام میگیرد نیز، پیوند استخوان به صورت همزمان برای برطرف کردن نقایص استخوانی انجام میگیرد.

اما غالبا پیوند استخوان های وسیع در افرادی انجام میشود که خیلی دیر برای انجام ایمپلنت دندان خود مراجعه می کنند.

1.حفاظت از ساکت دندان (socket preservation)

موقع کشیدن دندان، داخل ساکت (حفره خالی) دندان از دست رفته را با پودر استخوانپر میکنیم تا کلاپس حفره و تحلیل اتفاق نیفتد و دو ماه بعد، اقدام به کاشت ایمپلنتد دندان میکنیم.

2. بازسازی افقی استخوان (lateral ridge augmentation)

3. بازسازی استخوان با بلوک های پیوند استخوان (پیوند استخوان عمودی)

4. جراحی سینوس لیفت (sinus lift surgery)

جراحی بالا بردن دیواره سینوس ها در فک بالا هست. چرا سینوس لیفت میکنیم، به این علت هست که بتوانیم بدون آسیب رساندن به محیط سینوس ها، یک ایمپلنت با طول و قطر مناسب در محل قرار دهیم.

آیا پیوند استخوان دردناک هست؟

به هیچ عنوان پیوند استخوان جراحی دردناکی نیست. خیلی راحت و با بی حسی های معمول دندانپزشکی و توسط یک متخصص لثه بسیار حاذق، جراحی پیوند استخوان در مطب ما انجام میگیرد.

پیوند استخوان دندان چقدر طول میکشد؟

کل پروسه جراحی پیوند استخوان درمطب دندانپزشک و به مدت 30 تا 60 دقیقه بسته به وسعت ناحیه درمان، زمان میبرد. دو هفته از زمان پیوند تا کشیدن بخیه های پیوند استخوان یا سینوس لیفت زمان لازم داریم و معمولا 3تا6 ماه زمان جهت داشتن یک استخوان خوب زمان لازم است.

مزایا و معایب پیوند استخوان دندان

مزایای پیوند استخوان برای ایمپلنت:

طبعا بزرگترین مزیت پیوند استخوان، افزایش ضخامت و یا ارتفاع استخوان و کیفیت استخوان محل ایمپلنت دندان هست. که این به داشتن یک ایمپلنت پایدار و بافت سالم تر و زیبا تر لثه اطراف ایمپلنت کمک می کند.

معایب ایمپلنت دندان برای ایمپلنت:

مراقبتهای بعد از پیوند استخوان چیست؟

1. معمولا بعد از پیوند استخوان دندان برای شما آنتی بیوتیک تجویز میشود. حتما همان تعدادی که برای شما تجویز میشود را استفاده کنید.

2. هرچند دربسیاری موارد نیازی به مسکن نیست، اما اگر جراح شما برایتان مسکن تجویز کرد، طبق دستور از آن استفاده کنید.

3. گاهی بعد از پیوند استخوان، ممکن است تورم یا کبودی داشته باشید که طبیعی هست. کمپرس آب سرد بلافاصله بعد از پیوند استخوان، میتواند به کاهش تورم کمک کند.

7.بخیه جراحی پیوند استخوان دندان، معمولا بسته به نوع جراحی بین یک تا دو هفته میتواند در دهان باقی بماند.

پیوند استخوان لثه

ما درمانی با عنوان پیوند استخوان لثه نداریم. یکی از اصطلاحاتی هست که به کرات از مراجعین مون میشنویم. البته که قطعا منظور از پیوند استخوان لثه، همان پیوند استخوان برای درمان ضایعات ناشی از بیماری لثه، بعد از کشیدن دندان بیمار هست و جایگزینی استخوان از دست رفته به این روش.

نحوه تزریق پودر استخوان در لثه

البته که پیونداستخوان، با کمک مواد دندانی متنوع و متفاوتی صورت میگیرد، ولی غالب آن چیزی که در درمانهای ما مورد استفاده قرار میگیرد، به صورت پودر استخوان هست که با سرم فیزیولوژی و. مخلوط میشود و به حالت خمیری در می آید وروی محل مورد نظر گذاشته میشود. گاها نیاز به بلوک هایی برای پیچ کردن در استخوان داریم. گاهی نیاز به ممبران برای پوشاندن سطح پودر و جدا کردن آن از تماس با لثه داریم.و .