روش های Break Out

1. اکنون که ویژگی Breakout Rooms را فعال نمودید، می توان دکمه Breakout Rooms را در پایین برنامه و در نوار ابزار ببینید و آن را کلیک کنید.
2. یک پنجره بالا-پر با گزینه Breakout Room نمایان می شود. شما می توانید شمار اتاق ها و اینکه کاربران چگونه می توانند دسته بندی شوند را تعیین کنید. Assign Automatically : برنامه زوم کاربران را بطور رندوم در اتاق ها می گذارد.
   Assign Manually : انتخاب می کنید که چه کسی به کدام اتاق رود.
   Let Participants Choose Rooms : خود کاربران تصمیم می گیرند که به چه اتاقی بروند.
   پس انتخاب خود را صورت داده و Create را کلیک کنید.

breakout در تجهیزات شبکه چیست و چگونه از آن استفاده کنیم؟

پیشرفت‌های اخیر اتصال به شبکه با استفاده از حالت breakout با در دسترس قرار دادن پورت‌های پرسرعت جدید روی سوئیچ‌های شبکه ، روتر ها و سایر تجهیزات ارتباطی، اهمیت بیشتری پیدا کرده است. حالت Breakouts به این پورت های پر سرعت جدید اجازه می دهد تا با پورت های کم سرعت ارتباط برقرار کنند.روش های Break Out

breakout در تجهیزات شبکه چیست؟

Breakout ها اتصال بین دستگاه های شبکه با پورت هایی که دارای سرعت متفاوت هستند را فعال می کنند و در عین حال از پهنای باند پورت به طور کامل استفاده می کنند. حالت Breakout در تجهیزات شبکه (سوئیچ‌ها، روترها و سرور ها) راه‌های جدیدی را برای کاربران شبکه باز می‌کند تا با سرعت روش های Break Out تقاضای پهنای باند، همگام شوند. با افزودن پورت‌های پرسرعتی که از breakout پشتیبانی می‌کنند، کاربران می‌توانند چگالی پورت در سوئیچ را افزایش دهند و به‌ طور تدریجی امکان ارتقاء به نرخ داده‌های بالاتر را فراهم کنند.

حالت breakout چیست؟

حالت Breakout زمانی است که یک پورت پرسرعت و کانالیزه شده در یک دستگاه شبکه به چندین پورت کم سرعت تقسیم می شود که هر کدام به چندین دستگاه شبکه وصل می شوند. به عنوان مثال، سوئیچ با پورت های 400G را می توان به پورت های 100G متصل کرد. شکل زیر حالت Breakout را از پورت 400G به 100G نشان می دهد.

آیا می توان همیشه از Breakout استفاده کرد؟

Breakout همیشه شامل اتصال یک پورت کانالیزه شده به چندین پورت کانالیزه یا کانالیزه نشده است. پورت های کانالیزه همیشه به صورت فاکتورهای چند خطی مانندQSFP+، QSFP28 QSFP56، QSFP28-DD و QSFP56-DD پیاده سازی می شوند. به طور معمول، پورت های کانالیزه نشده به صورت فاکتورهای تک کانالی، از جمله SFP+، SFP28 و SFP56 پیاده سازی می شوند. برخی از انواع پورت ها، مانند QSFP28، بسته به موقعیت، می توانند در هر دو طرف قرار گیرند.

امروزه، پورت های کانالیزه شده شامل 40G، 100G، 200G، 2x100G، و 400G و پورت های کانالیزه نشده شامل 10G، 25G،50G و 100G هستند که در جدول زیر نشان داده شده است.

Breakout Capable	Electric Lanes	Optical Lanes*	Technology	Rate
No	10G	10G	SFP+	10G
No	25G	25G	SFP28	25G
Yes	4x 10G	4x10G, 2x20G	QSFP+	40G
No	50G	50G	SFP56	50G
Yes	4x 25G	100G, 4x25G, 2x50G	QSFP28	100G
Yes	4x 50G	4x50G	QSFP56	200G
Yes	2x (4x25G)	2x (4x25G)	QSFP28-DD	2x 100G
Yes	8x 50G	4x 100G, 8x50G	QSFP56-DD	400G

به طور کلی، برای انتقال دهنده های Breakout، خطوط نوری برابر با خطوط الکتریکی است. با این حال، برخی از انتقال دهنده ها دارای gearboxe هایی هستند که امکان تبدیل نرخ را فراهم می‌کنند و در نتیجه خطوط نوری کاهش می‌یابد. به عنوان مثال، انتقال دهنده های QSFP-28 100G جدید دارای 1 خط نوری 100G هستند و ASIC در انتقال دهنده، 4 خط NRZ 25GHz الکتریکی را به 1 خط PAM4 50 GHz نوری تبدیل می کند.

همچنین، برخی از انتقال دهنده های چند خطی به دلیل محدودیت های اجرای ASIC در فرستنده، قادر به جدا کردن نیستند. برای مثال، تنها یک مدار CDR (Clock Data Recovery) برای یک خط در یک انتقال دهنده چند خطی می تواند وجود داشته باشد، بنابراین از عملکرد کانالیزه شدن جلوگیری می کند.

علاوه بر این، برخی از انتقال دهنده ها، از چندین طول موج نوری روی یک فیبر واحد استفاده می‌کنند. به روش های Break Out خاطر اینکه پیچیدگی جدا کردن طول موج های متفاوت در این خطوط امکانپذیر نمی باشد.

همچنین، برخی از انتقال دهنده هایی مانند QSFP-100G-SR-BD و QSFP-40G-SR-BD، حتی با وجود اینکه دارای خطوط نوری 2x50G (2x25G-PAM4) و 2x20G هستند روی فیبر دوبلکس کار می‌کنند و قابلیت شکست ندارند زیرا آنها برای Breakout طراحی نشده اند.

بیشتر بخوانید: معرفی پورت SFP و کاربرد آن

چه گونه هایی از Breakout در دسترس است؟

Breakout به صورت فیزیکی با کابل ها یا گیرنده ها اجرا می شود. برخی از این آپشن ها عبارتند از breakout DACs، breakout AOCs و گیرنده ها.

Breakout DACs:

کابل‌های متصل مستقیم (DAC) طول ثابتی دارند و از کابل‌های دوگانه مسی متعدد ساخته شده‌اند. آنها معمولاً 1 تا 5 متر در پیکربندی غیرفعال و 7 تا 10 متر طول در پیکربندی فعال دارند و شامل ماژول هایی هستند که همانطور که در تصویر بالا نشان داده شده است به پورت های تجهیزات متصل می شوند.

Breakout AOCs:

کابل‌های نوری فعال (AOCs) طول ثابتی دارند و از کابل‌های نوری Multiple، معمولاً 1 تا 25 متر ساخته می‌شوند و شامل ماژول‌هایی هستند که به پورت‌های تجهیزات شبکه، همانطور که در تصویر بالا نشان داده شده است، متصل می‌شوند.

Transceivers یا انتقال دهنده ها:

انتقال دهنده ها می توانند از فیبر سینگل مد (SMF) یا فیبر مالتی (MMF) در صورت جفت شدن با کابل Breakout پشتیبانی کنند.

کدام ماژول ها از breakout پشتیبانی می کنند؟

در حالت مالتی مد:

• QSFP-40G-SR4 به 4x SFP-10G-SR
• QSFP-40G-CSR4 به 4x SFP-10G-SR
• QSFP-100G-SR4 به 4x SFP-25G-SR
• QDD-2x100G-SR4 به 2x QSFP-100G-SR4

در حالت سینگل مد:

• QSFP-4x10G-LR4 به 4x SFP-10G-LR
• QSFP-100G-PSM4 به 4x SFP-25G-LR
• QDD-2x100G-LR4 به 2x QSFP-100G-LR4
• QDD-2x100G-CWDM4 به 2x QSFP-100G-CWDM4
• QDD-400G-DR4 به 4x QSFP-100G-DR
• QDD-4x100G-FR به 4x QSFP-100G-FR
• QDD-4x100G-LR به 4x QSFP-100G-LR

نمودارهای Breakout فیبر نوری و پین‌های انتقال دهنده:

به طور کلی فیبرنوری به دو نوع سینگل مد و مالتی مد تقسیم می شود. QSFP-40G-SR4، QSFP-40G-CSR4، QSFP-4x10G-LR-S، QSFP-100G-SR4-S، QSFP-100G-PSM4-S، CPAK-100G-CPAK-10GG ،QDD-400G-SR4.2-BD، QDD-400G-DR4-S ،QDD-4x100G-FR-S ،QDD-4x100G-LR4-S و QSFP-200G-SR4 از کانکتورهای MPO-12 (Multifiber Push On) برای Breakout استفاده می کنند.

تصویر بالا نمودار breakout jumper pinout را برای کابل های فیبرنوری SMF یا MMF با استفاده از کانکتورهای MFO نشان می‌دهد. به زاویه 8 درجه روی صفحه انتهایی کانکتور MPO برای کاربردهای SMF توجه کنید.

در شکل زیر همانطور که مشاهده می کنید هنگامی که از جلو به ماژول نگاه می کنید کاملا متوجه می شوید که کدام پین ها برای TX و کدامیک برای RX هستند.

برای QDD-2X100G-SR4-S، انتقال دهنده از کانکتور MPO-24 (معروف به دو ردیف MPO-12) برای خروج به ماژول های 2x QSFP-100G-SR4-S استفاده می کند.

انتقال و دریافت خطوط نوری رابط MPO-24 موقعیت‌های نشان‌داده‌شده در شکل زیر را هنگام نگاه کردن به این ماژول ها از روبه رو با ویژگی پین های RX و TX را نشان می دهد.

برای QDD-2X100-LR4-S و QDD-2X100-CWDM4-S انتقال دهنده ها از کانکتورهای 2xCS برای Breakout استفاده می کنند. همانطور که در نمودار زیر نشان داده شده است، هر کانکتور CS دارای یک کانال دوبلکس کامل است.

مزیت اتصال CS جدید این است که به جای نیاز به کابل Breakout یا کارتریج Breakout در پچ پنل، قابلیت Breakout در انتقال دهنده را فراهم می کند. مجموعه‌های قدیمی از کانکتورهای MPO در یک طرف و چندین کانکتور دوبلکس LC در انتهای دیگر استفاده می‌کنند.

انتقال و دریافت خطوط فیبرنوری رابط دوگانه CS موقعیت‌های نشان‌داده‌شده در شکل زیر را هنگام نگاه کردن به ماژول با ویژگی کلید رابط دربالا را نشان می دهد.

برای QDD-400G-SR8، انتقال دهنده از کانکتور MPO-16 برای Breakout به 2 ماژول QSFP-100G-SR4-S استفاده می کند که در نمودار زیر با Breakout به 8 ماژول SFP-50G-SR نشان داده شده است.

و Alternate Breakout به 2x QSFP-200G-SR4 در شکل زیر نشان داده شده است.

انتقال و دریافت خطوط فیبرنوری رابط MPO-16 موقعیت‌های نشان‌داده‌شده در شکل زیر را هنگام نگاه کردن به ماژول با ویژگی کلید رابط در بالا، نشان می دهد.

مقایسه حجم پورت های خروجی از سوئیچ هایی با قابلیت Breakout در مقایسه با سوئیچ هایی بدون قابلیت Breakout:

درسته که قابلیت Breakout جدید نیست اما توانسته است چگالی پورت متصل به سوئیچ هایی که از این قابلیت پشتیبانی می کنند را به شدت افزایش دهند. به کمک این قابلیت امکان اتصال سوئیچ ها با سرعت بالاتر به پورت هایی با سرعت کمتر مهیا می شود.

همانطور که مشاهده می کنید در زیر یک سوئیچ با 36 پورت QSFP داریم که امکان استفاده از کلیه این پورت ها به صورت Uplink و Downlink می باشد. این پورت ها می توانند به صورت QSFP+ (40G)،QSFP28 (100G) یا QDD (400G) در سرعت های مختلف باشند.

حال این سوئیچ را با تصویر پایین مقایسه می کنیم که دارای 48 پورت به صورت single-lane می باشند که قابلیت Breakout نیزندارند. و همچنین شامل 6 پورت QSFP در قسمت Uplink هستند.

نرخ انتقال در پورت های Downlink باید با پورت های QSFP یکی باشند. برای مثال 10G SFP+ برای QSFP+،25G SFP28 برای QSFP28 و 50G SFP56 برای QDD.

مزایا و معایب Breakout:

مزایای Breakout:

• چگالی بیشتر: به عنوان مثال، در یک سوئیچ بریک اوت، 36 پورت QDD می تواند چگالی سه برابری نسبت به سوئیچی با پورت های downlink تک لاین را فراهم کند. بنابراین با استفاده از تعداد سوئیچ کمتر، تعداد اتصالات یکسانی حاصل می شود.
• دسترسی به رابط های با سرعت کمتر. به عنوان مثال، انتقال دهنده QSFP-4X10G-LR-S می تواند یک سوئیچ را با درگاه های QSFP را به 4 ماژول 10G LR در هر پورت متصل کند.
• صرفه اقتصادی. به دلیل نیاز کمتر به تجهیزات رایج از جمله شاسی، کارت، منبع تغذیه، فن و …

معایب Breakout:

• استراتژی جایگزینی دشوارتر: هنگامی که یکی از پورت های انتقال دهنده های بریک اوت، AOC یا DAC خراب می شود، نیاز به تعویض کل انتقال دهنده یا کابل دارد.
• غیر قابل تنظیم: در سوئیچ‌هایی که لینک‌های یک خطی دارند، هر پورت به صورت جداگانه پیکربندی می‌شود. به عنوان مثال، یک پورت جداگانه می تواند 10G، 25G یا 50G باشد و می تواند هر نوع انقال دهنده، AOC یا DAC را بپذیرد. یک پورت QSFP در حالت Breakout نیاز به رویکرد گروهی دارد، که در آن تمام رابط‌های یک گیرنده یا کابل از یک نوع هستند.

بریک اوت (breakout) و ریداندنسی(redundancy):

Breakout اتصال ریداندنت را فعال می کند. برای مثال تصویر زیر را در نظر بگیرید که فرستنده‌های QSFP28 100G را در پورت‌های سوئیچ و سرور نشان می‌دهد، جایی که خطوط 4x25G هر انتقال دهنده به اتصالات 50G (2x25G) تقسیم می‌شوند. قابلیت breakout اتصال اضافی 50G بین سوئیچ ها و سرورها را فراهم می کند.

مهمترین کابل های فیبر نوری

مهمترین کابل های فیبر نوری شامل کابل های فیبر نوری با مصارف داخل فضاهای بسته indoor و کابل های مورد استفاده در فضاهای خارجی outdoor می باشند.

مهمترین کابل های فیبر نوری

1. مهمترین کابل های فیبر نوری
   1. سیمپلکس و زیپ کورد
   2. Distribution
   3. Breakout
   4. loose tube
   5. central tube

   سیمپلکس و زیپ کورد

   کابل های تایت بافر (سیمپلکس یا تک کر، زیپ کورد،کابل های توزیعی و برک اوت Breakout) در مواردی استفاده می شوند که مسئله انعطاف پذیری کابل و سربندی دارای اهمیت بالایی میباشد، بیشتر از استحکام و قدرت کشش که مشخصه لوز تیوب و کابل ریبون میباشد. معمولاً از کابل های تاید بافر در فضاهای داخلی و کابل های لوز تیوب/ ریبون در فضای باز استفاده می شود.

   

   سری کابل های زیپ کورد و Simplex بیشتر برای تولید پچ کوردها و برنامه های کاربردی و سربندی نهایی مورد استفاده قرار میگیرند، همچنین از زیپ کورد های دو سر کانکتور برای اتصالات دسک تاپ Fiber to the Desk نیز استفاده می شود. ارتباط بیشتر تجهیزات اکتیو با تجهیزات پسیو و اکتیو دیگر از طریق کابل های زیپ کورد و simplex صورت میپذیرد، سیمپلکس یک فیبر، تاید بافر(با یک بافر 900 میکرون و پوشش بافر اولیه) است که دارای Kevlar بوده (فیبر آرامید) و با روکش indoorمی باشد. روکش معمولاً به قطر 3 میلی متر و گاها 2 میلی متر میباشد.

   

   کابل های توزیعی Distribution cables

   کابل های توزیعی به لاتین Distribution از کابل های معروف indoor میباشند. از نظر اندازه، کوچک و کم وزن میباشند. آنها حاوی چندین تاید بافر بسته شده در زیر روکش با استحکام دهنده ها هستند و گاهی اوقات تقویت با میله فایبرگلس تجهیز گردیده اند که جهت سخت شدن کابل و جلوگیری از لرزش میباشد. این کابل ها از نظر اندازه کوچک میباشند و برای مجرای خشک و کوتاه ، و انواع نصب های به صورت عمودی و افقی به شکل رایزر و پلنوم استفاده می شوند. این کابل به راحتی با انعطاف روش های Break Out پذیری مناسب در داخل پچ پنل سربندی می شوند و بیشتر در شبکه های ستون فقرات ( Backbone ) مورد استفاده قرار میگیرند.

   

   کابل فیبر نوری Breakout

   کابل های بریک اوت Breakout کابل های مطلوبی برای نصب عمودی و افقی بویژه جهت تولید کابل های سربندی شده مستقیم در کارخانه یا PTF (فیبر های سربندی شده در کارخانه) Pre Terminated Fiber استفاده می شود، پچ پنل ها یا سخت افزار دیگر نیز جهت سربندی و یا قرار گیری کابل های Breakout مورد نیاز می باشند. کابل های Breakout از چند کابل تایت بافر سیمپلکس ساخته شده است و طراحی آن مشابه کابل های تیوب دار با این تفاوت که هر تیوب یم بافر و یک کر را در خود جای داده است و در داخل یک روکش معمولی در کنار یکدیگر قرار دارند. این یک طراحی قوی عمودی و افقی میباشد، اما قطورتر و گرانتر از کابل های توزیعی میباشد. کابل های Breakout مناسب برای روش های نصب عمودی و افقی به شکل رایزر و پلنوم میباشند.کابل های بریک اوت برای کاربردهای صنعتی بویژه در جایی که نصب عمودی و همچنین افقی لازم باشد بسیار مناسب میباشند. از آنجا که هر فیبر به صورت جداگانه تقویت و محافظت شده است ، امکان سربندی سریع در اتصالات را نیز فراهم می نماید.

   

   کابل های لوز تیوب

   کابل های لوز تیوب بیشترین کابل های مورد استفاده در خارج از محل زندگی میباشند، زیرا بالاترین حالت محافظت را برای فیبر های تحت فشارهای کششی را ایجاد می نمایند و می توانند به راحتی از تارهای فیبر نوری در برابر نفوذ رطوبت به وسیله ی ژل یا سیستم های water_blocking و همچنین در برابر جوندگان و اشعه UV. محافظت نمایند. این کابل ها از چندین فیبر در داخل یک تیوب پلاستیکی کوچک تشکیل شده اند ، که به نوبه خود در اطراف مرکز یک استحکام دهنده پیچیده است و توسط استحکام دهنده آرامید محصور شده و با روکش پوشانده شده است. این نوع کابل برای کاربردهای خارجی و فضاهای بیرونی از ساختمان ها ایده آل میباشد،. همچنین می توانند در مجرا ها یا کانال ها مورد استفاده قرار گیرند و یا مستقیماً درون زمین دفن شود.

   بعضی از کابل های Outdoor ممکن است دبل ژاکت باشند ، برخی ممکن است دارای زره مستحکمی از آلومینیوم و یا فولاد ( استیل ضد زنگ) باشند که روکش آرمور در زیر ژاکت و یا بین دوتا روکش در کابل های دبل ژاکت قرار می گیرد تا از جویده شدن توسط جوندگان و همچنین برای استحکام بیشتر محافظت مینماید و امکان توان کششی نیز فراهم میشود. از آنجایی که فیبرها فقط یک پوشش بافر نازک دارند ، برای جلوگیری از آسیب ، باید به دقت محافظت شوند. به محض ورود کابل های لوز تیوب به داخل ساختمان ها و هر فضای بسته داخلی دیگری بایستی آنها را به نوع indoor تبدیل نمود چرا که کابل های لوز تیوب outdoor ویژگی های کابل های indoor را دارا نمی باشند،

   

   نوع خاصی از کابل های لوز تیوب موجود می باشد که به مشخصه کابل های لوز تیوب یونیورسال به لاتین Univeral Cable شناخته می شوند این سری علاوه بر امکان استفاده در محیط های بیرونی با توجه به ویژگی های مناسب جهت استفاده در فضاهای داخلی نیز میتوانند مورد استفاده قرار گیرندِ البته همه ی برند ها این نوع کابل را بدلیل عدم داشتن دانش فنی تولید نمی نمایند، برند متز کانکت و کورنینگ به همراه دراکا تنها تولید کنندگان کابل های Universal می باشند.

   

   کابل های سنترال تیوب یا تیوب مرکزی

   کابل های سنترال تیوب نیز همانند سری لوز تیوب می باشند با این تفاوت که تنها یک تیوب مرکزی دارند که حداکثر ظرفیت آن نیز 48 کور می باشد، علت محدودیت ظرفیت بدلیل رنگ بندی استاندارد TIA فیبر نوری می باشد و محدودیت حجمی مطرح نیست، اصولا در طرح هایی که بیشتر از 48 کر برای فیبر نوری سنترال تیوب در نظر گرفته می شود بنابر استاندارد ISO/IEC 11801 فاقد استاندارد است.

   بهترین استراتژی شکست سطوح در فارکس | استراتژی برک اوت

   

   استراتژی های شکست یا برک اوت های زیادی برای ترید کردن وجود دارد، اما در اینجا یک استراتژی شکست سطوح در فارکس را یاد خواهید گرفت که میتوانید از آن همیشه در معاملات خود استفاده کنید و در استراتژی های دیگر نیز آن را بکار گیرید. این استراتژی شکست یا Breakout Strategy به شما کمک میکند تا دستاوردهای بزرگی در معاملات فارکس کسب کنید.

   چیزهایی که در اینجا خواهید آموخت عبارتند از، بهترین تنظیمات، زمان ورود به بازار و همچنین شناسایی اهداف احتمالی. همچنین به چندین نمونه در نمودار 4 ساعته و همچنین نمودار روزانه نگاهی خواهیم انداخت. ما در اینجا دو تایم فریم که بهترین کارایی در هنگام معامله کردن با استراتژی شکست سطوح دارد معرفی خواهیم کرد.

   شکست یا برک اوت چیست؟

   قبل از اینکه به این استراتژی فارکس بپردازیم، اجازه دهید ابتدا اصطلاح “برک اوت” یا “شکست” را تعریف کنیم.
   شکست به هر گونه حرکت قیمت در خارج از محدوده حمایت یا مقاومت تعریف شده گفته میشود. بسته به الگوی پرایس اکشن، شکست می تواند در سطوح افقی یا در سطوح شیب دار رخ دهد.

   در اینجا به دو تصویر از یکی از رایج ترین الگوهای شکست سطوح بازار فارکس نگاهی میکنیم. شما این نوع “برک اوت” را در بازار بسیار مشاهده خواهید کرد. تصویر اول یک الگوی شکست صعودی را نشان می دهد. در اصطلاح انگلیسی به این نوع شکست Bullish Breakout گفته میشود.

   

   همانطور که در تصویر بالا ملاحظه میکنید، یک بازار با روند صعودی وجود دارد. اما این روند صعودی، در بالا به یک سطح مقاومت عمودی برخورد کرده است. پس از دو تلاش ناموفق، بازار در نهایت این سطح مقاومت را شکسته است و به اصطلاح یک برک اوت بوجود آمده است. این نشانه یک شکست صعودی از یک سطح مقاومت کلیدی است.

   در تصویر بعدی شما با یک شکست نزولی یا برک اوت نزولی آشنا خواهید شد در اصطلاح انگلیسی به این نوع شکست Bearish Breakout گفته میشود.

   

   همانطور که متوجه شدید، یک شکست نزولی مشابه شکست صعودی است، فقط این بار بازار به جای شکست از بالا به سمت پایین حرکت میکند. پس از دو تلاش ناموفق، بالاخره بازار از سطح حمایت کلیدی عبور کرد. این سیگنال، یک شکست نزولی از سطح حمایت کلیدی است.

   دلیل اینکه این شکست ها یک استراتژی معاملاتی مهم هستند این است که اغلب نشان دهنده شروع افزایش نوسانات در بازار هستند. با پیش بینی برای شکست یک سطح کلیدی، می‌توانیم با پیوستن به روند جدید در ابتدا، از این نوسانات به نفع خود استفاده کنیم و سود بالایی کسب کنیم.

   استراتژی شکست سطوح در فارکس

   این استراتژی شکست فارکس یکی از مواردی است که بسیاری از معامله گران فارکس از جمله خود من بصورت مدام از آن استفاده میکنیم. به نقل از DailyPriceAction، این الگوی بسیار قدرتمندی است که میتواند شما را یک قدم در مسیر تری کردن جلوتر ببرد. دلیل محبوبیت این استراتژی شکست سطوح در فارکس میزان ریسک به پاداش بسیار مطلوبی است که در یک معامله ایجاد میکند.

   در این الگوی شکست در فارکس 4 بخش وجود دارد که عبارتند از:

   

   تصویر بالا بسیار شبیه به دو تصویر اول است. تفاوت روش های Break Out عمده در اینجا این است که به جای داشتن یک خط روند و یک خط افقی، دو خط روند داریم. یک خط روند به عنوان سطح حمایت عمل می کند و دیگری به عنوان سطح مقاومت عمل می کند. این چیزی را تشکیل می دهد که به عنوان “الگوی کنج یا Wedge” شناخته می شود. برای آشنایی بیشتر با الگوهای چارت پست “آشنایی با ۳ نوع اصلی الگوهای چارت | Chart Patterns” را مطالعه نمایید.

   زمانیکه این الگو برروی یک چارت شکل میگیرد، در نهایت بازار به یک سمت شکست میکند یا برک اوت صورت میگیرد. همانطور که در پست معرفی الگوهای چارت توضیح دادیم یک الگوی کنج و الگوهای مثلثی میتوانند بنا بر الگوی تشکیل شدنشان به هر سمتی شکست کنند یعنی هم میتوانند یک الگوی ادامه دار باشند و هم میتوانند یک الگوی برگشتی باشند. ما در این استراتژی شکست سطوح در فارکس، برک اوت در دو سمت را نشانه ای برای ورود در نظر خواهیم گرفت. به عبارت دیگر، قبل از هرگونه تصمیم گیری و پیش داوری در مورد حرکت قیمت در آینده، اجازه میدهیم که بازار دست خود را رو کند.

   اکنون بیایید همین الگو را در نمودار 4 ساعته جفت ارز USDJPY اعمال کنیم.

   

   توجه کنید که چگونه در چارت بالا، بازار در مسیر یک الگوی کنج حرکت کرده است. از آنجایی که بازار شروع به تحکیم شدیدتر کرد، در نهایت سطح حمایت کنج را شکست و متعاقباً این سطح حمایت را به عنوان مقاومت جدید دوباره آزمایش کرد.

   این تست یا آزمایش مجدد فرصت مناسبی را برای معامله گران برای ورود به بازار با موقعیت شورت یا فروش ارائه کرده است.

   پیاده سازی استراتژی شکست سطوح در فارکس

   برای اینکه درک بهتری از پیاده سازی و اجرای این استراتژی داشته باشید، اجازه دهید نگاهی به هر مرحله از جمله استراتژی ورود و نقطه قرار دادن توقف ضرر خود بیندازیم.

   بیشتر اوقات نقطه ورود با یک آزمایش مجدد سطح حمایت یا مقاومت قبلی انجام می شود. با این حال، توجه به این نکته مهم است که بسته به اینکه بازار چقدر قوی یا ضعیف است، ممکن است گاهی آزمایش مجدد رخ ندهد. بعداً در ادامه این پست با جزئیات بیشتری در مورد این موضوع صحبت خواهیم کرد. در حال حاضر، فقط بدانید که بسته به اینکه بازار از چه سمتی شکسته می‌شود، بهترین کار این است که مجدداً از حمایت یا مقاومت قبلی استفاده کنید.

   توقف ضرر

   حد ضرر شما باید حداقل در بالا یا پایین شمع شکست (بسته به جهت شکست) قرار گیرد. در مورد مثال الگوی شکست جفت ارز USDJPY در زیر، توقف ضرر شما باید بالای شمعی قرار گیرد که سطح حمایت را شکسته است.

   

   در چارت بالا، بازار سطح حمایت را با یک کندل بلند شکست و یک برک اوت صورت گرفت، و متعاقباً سطح حمایت قبلی را به عنوان سطح مقاومت جدید دوباره آزمایش کرد. این آزمایش مجدد فرصتی را برای شورت کردن با استاپ لاس بالای شمع شکست ارائه کرد.

   تعیین یک قیمت هدف

   اکنون که می دانیم کجا وارد شویم و حد ضرر خود را کجا قرار دهیم، باید یک قیمت هدف یا نقطه هدف برای خروج از معامله داشته باشیم. استراتژی های زیادی برای پیدا کردن نقاط هدف وجود دارد مانند استفاده از اندیکاتور ATR ، نسبت ریسک به پاداش 1:1, 1:2, 1:3, استفاده از سطوح حمایت و مقاومت تاریخی و غیره. یکی از ساده ترین راهها استفاده از سطح قیمتی است. بنابراین می توانیم برای تعیین یک هدف سود از این استراتژی استفاده نماییم. شما میتوانید بنابر ریسک پذیری خودتان یکی از آنها را انتخاب نمایید.

   برای اینکه سطوح کلیدی قیمت یا همان سطوح حمایت و مقاومت تاریخی را پیدا کنیم باید یک نگاه بسیار گسترده تر به چارت USDJPY داشته باشین. این بار، ما به چارچوب زمانی روزانه نگاه می‌کنیم تا ببینیم آیا می‌توانیم یک هدف منطقی برای معامله شکست خود شناسایی کنیم یا خیر.

   

   اولین چیزی که متوجه خواهید شد، یک ناحیه پشتیبانی قوی است که چندین ماه است که وجود داشته است. این یک منطقه ایده آل برای هدف گذاری برای تنظیم این معامله است.

   حالا میتوانیم ببینیم که چه نسبت ریسک به سودی از این معامله خواهیم داشت و چگونه از این معامله خارج خواهیم شد. با نگاهی به عکس زیر متوجه خواهیم شد که نسبت ریسک به سود این معامله کاملا مناسب است.

   

   در نمودار 4 ساعته USDJPY بالا، می بینیم که حد ضرر 13 پیپ از ورود بوده در حالی که قیمت هدف 50 پیپ از ورود فاصله داشته است. این به ما یک نسبت ریسک به سود 3.8 میدهد که حاصل تقسیم 13 به 50 است. به عبارت دیگر، اگر فقط 1% (قانون 1%) از سرمایه خود در این معامله ریسک کرده بودید 3.8% سود کسب می کردید.

   در حالی که این به خودی خود یک سود چشمگیر است، آنچه حتی بیشتر از آن قابل توجه است این واقعیت است که شما فقط در 32 ساعت برای رسیدن به این قیمت هدف زمان نیاز داشتید.

   مثال بیشتر

   حالا به مثال دیگری از استراتژی شکست در فارکس نگاه کنیم. این الگوی کنج در نمودار 4 ساعته جفت ارز GBPNZD رخ داده است. یک تفاوت اصلی در اینجا این است که وقتی بازار به سمت نزول شکست، سطح حمایت قبلی مجدداً آزمایش نشده است.

   

   توجه داشته باشید که در چارت GBPNZD در بالا، بازار قبل از کاهش 430 پیپی، سطح پشتیبانی قبلی را دوباره آزمایش نکرد. اما فقط به این دلیل که بازار حمایت قبلی را دوباره آزمایش نمی‌کند، به این معنی نیست که باید معامله را از دست بدهیم.

   آزمایش مجددی که ما به عنوان بخشی از این استراتژی شکست فارکس به دنبال آن هستیم، معمولاً در چند شمع بعدی انجام می شود. بنابراین، اگر بازار برای بیش از سه یا چهار دوره شروع به حرکت کند، احتمال زیادی وجود دارد که بازار آزمایش مجدد سطوح کلیدی را کامل انجام ندهد.

   بیایید نگاهی دقیق‌تر به تنظیم معامله در جفت ارز GBPNZD در چنین شرایطی بیندازیم.

   

   در چارت 4 ساعته GBPNZD بالا، بازار در چندین کندل شروع به حرکت به دو طرف (بالا و پایین) می کند. این نشانه خوبی است که بازار قدرت لازم برای آزمایش مجدد سطح پشتیبانی کنج سابق را ندارد. وقتی می بینید که این اتفاق می افتد، به طور کلی زمان خوبی برای ورود به بازار برای پیوستن به روند پیش رو است.

   در اینجا معامله شکست GBPNZD از ابتدا تا انتها آمده است.

   

   برای تنظیمات این معامله، توقف ضرر ما 45 پیپ از ورودی بود. به یاد داشته باشید که شما می خواهید حد ضرر خود را بالاتر یا پایین تر از شمع شکست یا کندل برک اوت قرار دهید. از آنجا که این یک تنظیم استراتژی در یک معامله شورت است، توقف ضرر ما بالای شمع شکست قرار گرفته است.

   از طرف دیگر قیمت هدف ما 175 پیپ فاصلخ از قیمت ورود قرار دارد. هدف با پایین ترین سطح قیمتی (سطح کلیدی) که چند هفته قبل ایجاد شده بود شناسایی شده است. توجه داشته باشید که بازار در هفته بعد کاهش یافت و قبل از معکوس شدن، 150 پیپ دیگر افزایش یافت.

   اگرچه شاید در این معامله میشد سود روش های Break Out بیشتری کسب کرد، ولی هدف منطقی در آن زمان 175 پیپ دورتر از قیمت ورود بوده که هنوز یک معامله با نسبت ریسک به سود بالا یعنی 1:3.9 ایجاد شده است. بنابراین اگر در این معامله 1 درصد از سرمایه خود را ریسک کرده بودید، سود 3.9 درصدی خواهید داشت. این تنظیمات خاص از ابتدا تا انتها فقط 36 ساعت طول کشید – بد نیست که بتوانید در 36 ساعت سود 3.9 درصدی داشته باشید در حالی که این معامله فقط 1 درصد ریسک داشت.

   استراتژی شکست در فارکس : موقعیت عالی

   از آنجایی که مثال ها همیشه میتوانند به درک بهتر یک استراتژی فارکس کمک کنند، دراینجا با آخرین مثال همراه میشویم. نمونه روش های Break Out ای در چارت روزانه USDJPY رخ میدهد و با استراتژی شکست در فارکس که با آن آشنا شده اید اشتراکاتی دارد.

   

   اولین چیزی که متوجه خواهید شد مدت زمانی است که بازار در این الگوی کنج قبل از شکست یا برک اوت به بالا تجربه میکند. در تنظیم بالا در نمودار روزانه شکل گرفت، بنابراین از ابتدا تا انتها این دوره تحکیم قیمت 180 روز به طول انجامید.

   با این مثال شما را به یکی از حقایق مهم درباره استراتژی شکست در فارکس آشنا میکنیم. هر چه دوره تحکیم بازار طولانی‌تر شود، نوسان شکست بیشتر خواهد بود. تقریبا میتوان گفت که در 90% مواقع پس از یک دوره تحکیم بلند مدت نوسان بزرگی رخ میدهد.روش های Break Out

   برای کسانی که می‌توانستند در این معامله در نقطه شکست وارد بازار شوند و تا دوره تحکیم (سطح سود را بگیرید) معامله را انجام دهند، سود کلانی وجود داشت. استاپ لاس زیر شمع شکست به معنای توقف 50 پیپ با سود بالقوه 600 پیپ بود. این به یک معامله با سود بسیار عالی منتهی میشود که نسبت ریسک به سود آنها حدود 1:12 است. تنها با ریسک 1 درصد از سرمایه خود، سود خیره کننده 12 درصدی به دست می آورید.

   اگرچه چنین موقعیت هایی در بازار فارکس نادر است، اما این معاملات 10R+ هر از گاهی اتفاق می افتد. و با دانشی که در اینجا به دست آورده اید، به راحتی قادر خواهید بود این الگوها را شناسایی کرده و از آنها سود ببرید.

   نتیجه گیری

   امیدواریم که این پست به شما برای درک آنچه که ما به آن یک استراتژی ساده فارکس میگوییم کمک کرده باشد. فقط به یاد داشته باشید که مانند هر استراتژی فارکس دیگری، این استراتژی شکست در سطوح نیز بدون نقص نیست. بنابراین همیشه نسبت ریسک به سود مناسب را حفظ کنید و از استراتژی حد ضرر مطلوب در هر معامله استفاده کنید.

   در این استراتژی شکست در فارکس با مسائل زیادی آشنا شدید که در اینجا به خلاصه آنها خواهیم پرداخت:

   استفاده از اتاق Breakout در برنامه زوم

   

   میتینگ ها یا دیدارهای برنامه Zoom هنگامی که شرکت کنندگان فراوانی داشته باشد، می تواند خسته کننده باشد. اما در این میان یک ویژگی به نام Breakout Rooms در اختیار خواهید داشت. با استفاده از این برنامه ها، کاربران به گروه های کوچکتر بخش می شوند که بسیار کارامد می باشد.

   ویژگی Breakout Rooms از نظر مفهومی با کار در گروه ها در یک اداره یا کلاس واقعی همسانی دارد و مردم برای گفتگو و رای زنی می توانند به گروه های کوچکتر تقسیم شوند و دوباره بطور یکپارچه به گروه اصلی بازگشته تا دیگر نیازی به مدیریت دسته های جداگانه در تماس زوم نباشد.

   چگونه در برنامه زوم ویژگی Breakout را فعال کنیم؟

   پیش از استفاده از ویژگی Breakout در میتینگ، نخست می باید این ویژگی را برای اکانت خود فعال کنید.این روش های Break Out کار زمانی نیاز خواهد بود که شما میزبان میتیگ در برنامه زوم باشید.

   روش استفاده از Breakout Rooms یا زمان استراحت در برنامه زوم

   برای استفاده از این ویژگی شما می باید میزبان یک میتینگ در ویندوز، مک یا لینوکس آنهم با مرورگر گوگل کروم باشید سپس برای انجام کار گام های زیر را دنبال نمائید:

   

   1. اکنون که ویژگی Breakout Rooms را فعال نمودید، می توان دکمه Breakout Rooms را در پایین برنامه و در نوار ابزار ببینید و آن را کلیک کنید.
   2. یک پنجره بالا-پر با گزینه Breakout Room نمایان می شود. شما می توانید شمار اتاق ها و اینکه کاربران چگونه می توانند دسته بندی شوند را تعیین کنید. Assign Automatically : برنامه زوم کاربران را بطور رندوم در اتاق ها می گذارد.
      Assign Manually : انتخاب می کنید که چه کسی به کدام اتاق رود.
      Let Participants Choose Rooms : خود کاربران تصمیم می گیرند که به چه اتاقی بروند.
      پس انتخاب خود را صورت داده و Create را کلیک کنید.

   بریک اوت (Breakout) چیست؟ آناتومی شکست‌های معاملاتی

   

   برای حضور در بازارهای مالی و استفاده از تحلیل تکنیکال، اصطلاحاتی وجود دارد که باید با آن‌ها آشنا باشید. بریک اوت یکی از این مفاهیم است که توسط تریدرهای فعال برای باز کردن پوزیشن در مراحل اولیه یک روند استفاده می‌شود. در طول این مطلب قصد داریم شما را با آناتومی این سبک از معاملات آشنا کنیم و قوانین بریک اوت را معرفی کنیم.

   بریک اوت چیست؟

   شکست سطوح یک فرصت معاملاتی است که زمانی رخ می‌دهد که قیمت دارایی سطوح حمایت یا مقاومت را می‌شکند. تریدرهای بریک اوت هنگامی که یک سطح مقاومتی شکسته می‌شود وارد معامله خرید و زمانی که سطح حمایتی شکسته شود وارد پوزیشن فروش می‌شوند.

   در معاملات بریک اوت، هدف این است که درست زمانی که سطح شروع به شکست کرد، وارد بازار شوید و سپس تا زمانی که نوسانات ادامه داشته باشند معامله خود را باز نگه دارید. این نقاط شروعی برای افزایش نوسانات آتی، حرکات بزرگ و در بسیاری از مواقع روندهای اصلی قیمت هستند.

   شکست در همه بازارها رخ می‌دهد. به طور معمول انفجاری‌ترین حرکات قیمت در نتیجه شکست کانال، شکست الگوهای قیمتی مانند مثلث‌ها، پرچم‌ها یا الگوهای سر و شانه رخ می‌دهد. Breakoutها یک استراتژی معاملاتی عالی هستند که می‌توانید آن را در هر بازه زمانی دلخواهتان پیاده کنید.

   بررسی دقیق‌تر Breakout

   شکست در بازار به این دلیل رخ می‌دهد که قیمت برای مدتی در زیر سطح حمایت یا مقاومت قرار داشته است. سطوح حمایت و مقاومت به خطی تبدیل می‌شوند که بسیاری از تریدرها از آن برای ورود به معامله یا سطوح توقف ضرر استفاده می‌کنند. هنگامی که این سطوح شکسته می‌شوند معامله گرانی که منتظر شکست سطح بودند وارد معامله می‌شوند و آن‌هایی که بر خلاف این تحلیل کرده بودند از پوزیشن خود خارج می‌شوند تا از ضرر بیشتر جلوگیری کنند.

   این افزایش فعالیت اغلب باعث افزایش حجم می شود که نشان می دهد بسیاری از معامله گران به سطوح شکست علاقه مند هستند. وجود حجم بالاتر از حد متوسط به تائید شکست کمک می‌کند. اگر حجم کافی وجود نداشته باشد به این معنی است که احتمالا آن سطح به اندازه کافی برای تریدرها حائز اهمیت نیست و ممکن است فیک بریک اوت یا شکست فیک به حساب بیاید.

   قوانین بریک اوت

   بریک اوت‌ها نیز مانند هر اتفاق دیگری در بازارهای مالی نیازمند قوانین مخصوص به خود هستند. در صورتی که Breakout از این شرایط پیروی نکند نمی‌توان آن را معتبر دانست. این قوانین عبارتند از:

   1. زمانی که یک سطح شکسته شد باید منتظر تائید بمانید تا کندلی که سطح را روش های Break Out شکسته است بسته (Close) شود.
   2. کندلی که باعث این شکست شده است باید بدنه نسبتا بزرگی داشته باشد ولی سایه بلندی نداشته باشد.
   3. اگر قیمت بسته شدن کندل پایین سطح مقاومتی یا بالای سطح حمایتی باشد Breakout به حساب نمی‌آید.
   4. برای تعیین اعتبار یک بریک اوت باید حتما حجم معاملات را بررسی کنید. هر چه حجم بالاتر اعتبار شکست بیشتر خواهد بود.

   برای این که بتوانید راحت تر شکست‌ها را تشخیص دهید می‌توانید از نوسان قیمت استفاده کنید. چند اندیکاتور وجود دارد که نوسانات قیمت را بررسی می‌کنند و در این بخش قصد داریم به معرفی آن‌ها بپردازیم:

   میانگین متحرک (Moving Average)

   میانگین متحرک ابزار ساده‌ای است که بسیار پرکاربرد است و روش های Break Out اطلاعات ارزشمندی را در اختیار شما قرار می‌دهد. مووینگ اوریج به اندازه‌گیری حرکت بازار در بازه زمانی انتخابی می‌پردازد.

   باندهای بولینگر (Bollinger bands)

   Bollinger bands دقیقا برای اندازه‌گیری نوسانات بازار طراحی شده‌اند. زمانی که باندها جمع می‌شوند بیانگرنوسانات کم و زمانی که خطوط کانال از هم فاصله می‌گیرند نمایانگر نوسانات زیاد مارکت است.

   میانگین محدوده واقعی (ATR)

   این اندیکاتور میانگین محدوه نوسان بازار در یک بازه زمانی را به ما نشان می‌دهد. هنگامی که ATR در حال افزایش است نوسان نیز زیاد است و هنگامی که کاهش می‌یابد نوسان نیز کاهش می‌یابد.

   انواع شکست در بازار

   به طور کلی دو نوع شکست در بازار وجود دارد:

   • شکست‌های ادامه دار (Continuation breakouts)
   • شکست‌های برگشتی (Reversal breakouts)

   آگاهی از نوع شکست به شما کمک می‌کند تا درک کنید در بازار چه اتفاقی در حال وقوع است. شکست‌ها از این نظر حائز اهمیتند که نشان دهنده عرضه و تقاضا در جفت ارزهای معاملاتی هستند. تغییر در احساسات معامله گران می‌تواند حرکات گسترده‌ای ایجاد کند که یک فرصت عالی برای به دست آوردن پیپ‌های قابل ملاحظه است.